TravelByPhoto.nl









 ...

Reisverslag Sri Lanka
deel 3


Voor bij het reisverslag 

Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze ver­groot. De foto′s kunnen ver­volgens achter elkaar als dia­show bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Namasté; aanklikt dan wordt deze geopend. ... Wanneer ver­wezen wordt naar de kaart van Sri Lanka, dan kan deze opgeroepen worden door de link: kaart aan te klik­ken.

De in het reis­verslag op­ge­no­men filmclips zijn HD op­na­men. De clips wor­den geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op af­beelding met het pijltje klikt.

Week 3

Dag 15: zaterdag 21 november

...

Van­daag rijden we na naar Yala, een plaatsje aan de rand van het Yala National Park (kaart) . Uitgebreid ontbeten; de man zag dat wij de pan­nen­koeken erg lekker vonden dus hij bleef ze maar bij bren­gen. Vooral Jan heeft er veel naar binnen gewerkt.

Naar Yala is maar een kilo­me­ter of 25 rijden. Onderweg stoppen we nog op een klein marktje. We lopen wat rond, hebben lekker rondgekeken en nog wat kruiden en wie­rook gekocht. Een paar men­sen op de foto gezet; één vrouw was vrolijk aan het huppelen en wilde erg graag op de foto. Als je dan een foto neemt kijkt ze opeens heel ernstig, om vervolgens, als ze de foto ziet, weer hele­maal vrolijk te worden! Een ervaring die we al zoveel keer hebben gehad. Alle sponta­ni­teit gaat uit de foto maar de mensen vinden het heel belangrijk.

Na het marktbezoek verder naar het Yala national park. Wat een leuke plek! Uitgebreide waterpartijen. Waarschijnlijk pas onder­ge­lopen. Het heeft hier nogal geregend hier maar vandaag is het heerlijk weer. Vogels, buffels, erg mooie omgeving. En dan komen we bij het hotel in het park zelf. We logeren in Yala Village, een hotel helemaal geïnte­greerd in het woud. We hebben een klein bungalowtje waar alles bin­nen van hout is. Op het platje kunnen we lekker bui­ten zitten en we maken eerst een kop koffie. Het bunga­low­tje is overigens van alle ge­makken voorzien, zoals airco en mooie badkamer

... ...

Na de koffie gaan we een rond­je lopen rond het meer. Ziet er zo leuk uit! We zien cactussen, veel verschillende vogels en wilde zwijnen. We blij­ken heel dicht bij het strand te zitten, en over nattig gebied lopen we er heen. In de verte zien we al 2 vissershuisjes aan het strand staan. We kijken op het strand, waar wat vissers­boot­jes liggen, en we bekij­ken de huisjes. Een visser neemt ons mee en laat ons de kreef­ten zien die ze gevan­gen hebben. Er is een beeld van een hindoe god op een rots. Verf helemaal afgebla­kerd. Het ziet er mooi en verweerd uit met de golven op de achtergrond!

Na ons bezoek aan de vissers lopen we weer langzaam tus­sen het water door terug naar het hotel, Op het panorama­terras op het dak van het hotel nemen we een drankje. Schitterende plek hier, je kunt heel ver weg kijken en de krokodillen hier in het meer zien!

... ... Nog even een uurtje op de kamer en dan, om 15.00 uur staat de jeep­safari in het park op het pro­gram­ma. Sarath gaat ook mee. We rijden in een jeep tot het begin van het officiële park. Bij de ingang moeten allerlei formaliteiten gedaan worden en worden onze pas­poorten gecontroleerd. Een gids van het park stapt in en aldus gaan we met in totaal 5 personen op pad in een fraaie jeep.

Het wordt echt één van de hoog­tepunten van deze reis. We genieten van een gewel­dige rit! We zien pauwen, wilde zwijnen, herten, etc. Dan wordt er een seintje gegeven dat er een luipaard gesignaleerd is. We scheuren weg met de jeep. Anderen scheuren weer achter ons aan. We schokken en rijden hard door de plassen. ... ...

Uitein­delijk ko­men we inder­daad op de plek waar de luipaard dood­ge­moe­dereerd in een boom zit. Eerst zien we alleen maar een stuk van zijn fraaie vel, dan ook zijn kop. De luipaard houdt ons scherp in de gaten maar blijft rustig op z'n plek. Als je zo'n safari meemaakt ervaar je pas hoe geweldig het is die dieren die toch zeldzaam zijn zo in het wild te zien. De adrenaline spuit je door de aderen.

We rijden verder en zien een zwarte beer! Ook heel bijzon­der, want er zitten er maar een stuk of 15 hier in dit park. We genieten van zijn ge­schar­rel. Later horen we dat hij een andere jeep aange­val­len heeft en de banden met zijn nagels gemold heeft. Lijkt me heftig als je in een jeep zit waar dat gebeurt! Weer verderop merk ik als eerste een olifant op. We zijn er al voorbij als ik hem zie. We rijden een stukje terug, en daar staat een mannetjes olifant met grote slacht­tan­den, een meter of 10 van ons vandaan.

... ...

Hij loopt zelfs iets naar ons toe, zodat de chauf­feur een metertje door moet rijden om een konfrontatie te vermij­den. Leuk hoor! Heel speciaal dat we zoveel bijzondere die­ren gezien hebben. Meer dan normaal. Tot slot stoppen we bij het strand, met mooi uit­zicht, en zelfs een regenboog. Er is een soort ruïne en een een her­den­kingsmonument voor de Tsunami slacht­of­fers. Sri Lanka is in decem­ber 2004 zwaar getroffen door de Tsunami. Er waren meer dan 50.000 dodelijke slacht­of­fers! Haast niet te bevatten dat dat nog niet eens zo heel lang geleden heeft plaats­ge­vonden hier.

... ...

Voor het donker moet ieder­een vanwege de veilig­heid het park verlaten hebben. We spoeden ons daarom naar de uitgang. Het was een gewel­dige ervaring!!

Bij het hotel aangekomen drin­ken we eerst nog wat met Sarath. We hebben een heel leuk gesprek over het leven hier, en Sarath vertelt over zijn familie en hoe ze met elkaar omgaan. En over zijn filosofie; niet alsmaar bidden en dan van alles uitspoken, maar misschien wat minder naar de tempels, maar wel leven als oprecht Boeddist, en het ... ... goede doen.

Een bijzondere man, onze chauffeur/gids!

Later gaan we in het restau­rant wat eten met een lekker wijntje... wat een leven!!. We mogen vanwege de ingetre­den duiternis beslist niet alleen naar de kamer lopen in verband met de wilde dieren. We zouden zomaar een wilde olifant tegen kunnen komen, want alles mag hier rond lopen Vanmorgen is bij het hotel nog een olifant gesig­na­leerd. Dus steeds als je naar je kamer of weer naar het restaurant wilt, moet je de receptie bellen, en dan komen ze je halen of brengen je weg.

Op de kamer is het ondanks de airco warm en transpireer ik nog behoor­lijk!

Dag 16: zondag 22 november 2009

... ...

Op tijd de wekker gezet om een rondje rond het meer te lopen. Schitterend weer is het. We zien een pauw hoog in een boom zitten terwijl hij het geluid maakt of hij aan het miauwen is. Ook veel water­vogels. Na de ochtenwan­de­ling ontbijt. Het ziet er lekker uit en het smaakt ook goed, maar het is al meteen erg warm! Na het ont­bijt zitten we nog even bij ons huisje en zien tot onze verrassing een zwijn met 4 jongen (onder ons) langs komen. Leuk hoor!

We rijden vandaag naar Tangalle. Langs de weg ver­kopen ze curd, een soort buffel yoghurt. We stoppen en eten ervan. Lekker!

Dan rijden we weer verder op zoek naar het klooster van Mulgirigala, één van de oud­ste kloosters van het eiland. Onderweg zien we een vijver met waterplanten, waar een kudde waterbuffels in zwemt. Ze komen er net uit.

... ...

Dan zijn we bij het kloos­ter. Jammer dat de heilige plekken in Sri Lan­ka zo vaak zo hoog liggen; in de stikkende hitte dus weer 570 treden op, en af. Maar wel weer echt de moeite waard. Erg mooie grotten daar boven. Eeuwenoud en met mooie schilderingen. We offeren wat bloemetjes en er is ook weer een oude man bij de ingang van de tempel waar we een zegening met armbandje krijgen voor een donatie. Als we boven zijn begint het opeens verschrik­kelijk te regenen! En het zag er zo mooi uit dat we dit keer zelfs geen plu mee hadden. Gelukkig is het na een kwar­tiertje weer droog en lopen we in de zon weer naar bene­den. Op het dak van het kloos­ter zijn jonge monikken druk aan het klussen. Ze repareren het dak want het had ingeregend. Leuk om de jongens zo bezig te zien.

...Als we weer beneden zijn gaan we richting hotel. We komen nog een leuke markt tegen waar we wat aardewerk kopen en lekker even rond­kijken en lunchen in een klein tentje bij het strand met een mooi uitzicht op de oceaan. Aangekomen op onze bestem­ming, en de naam doet het beste vermoeden: Palm Paridise Cabanas krijgen we een leuk houten huisje aan de zee toege­wezen. Vlakbij het strand. We gaan snel in zee zwemmen; heerlijk, die Indische Oceaan. Grote golven ook! Het zal niet moeilijk zijn om ons hier een een paar dagen te ver­maken. Sarath is voor een paar dagen naar zijn familie.

Dag 17:  maandag 23 november

Vandaag niet zoveel te schrijven. Het weer is niet geweldig. We maken er een echte rustdag van. 's Morgens lekker gelezen. Vanmiddag met de tuk tuk naar Tangalle geweest. Geen bijzonder stadje. Alleen maar van die winkeltjes met telefonie of biscuitjes. Dus snel weer terug naar ons huisje en verder relaxen. Jan heeft nu (18.00 uur) een ayurvedische massage

Dag 18: dinsdag 24 november

... ...

Het regent nog een klein beetje van­morgen, dus na een smakelijk ontbijt zijn we lek­ker voor ons huisje gaan lezen.

We moesten na een tijdje even ruimte maken, want iemand was bezig de kruinen van de kokospalmen uit te dunnen. Het kleine mannetje klom de bomen in en uit alsof het niks was, haalde bovenin de dode takken eruit en gooide wat kokosnoten naar beneden. Ongelofelijk hoe lenig zo'n man is. Eén keer uitglijden en hij is hartstikke dood! Maar gelukkig gleed hij niet uit. Fascinerend om te zien! Hij bracht Jan nog een giga kokosnoot om te drin­ken.

... ...

's Middags knapte het weer op en hebben we een lange wandeling gemaakt langs het strand en de rotsen. Er zijn hier weinig toeristen terwijl het toch een mooi resort is. Naast ons zijn er nog zo'n 6 Duitsers en dat is het dan. Wel sneu voor de mensen hier; er is hier een winkeltje met alleen sieraden die onze smaak niet zijn en die krijgt echt niet meer dan 1 klant per dag. De wandeling is erg mooi. Fraai leeg strand en wuivende kokospalmen. Hoewel het hier nooit echt hard waait trouwens. We komen nog een paar waterbuffels tegen en zien een hoop krabbetjes, ananas­bomen en eekhoorntjes. Later gaan we nog even zwemmen. Het water is hier echt god­delijk. 27 graden; lekker! Er zijn hoge golven, waarbij je je nauwelijks staande kan houden. Maar als je iets uit de kust gaat ben je net uit de branding en wordt je alleen maar zachtjes door de golven opgetild. ... Ingrid belt haar broer nog even, want die wordt vandaag 60 jaar! Hildr en Bettie zijn er ook. Fijn zijn stem weer even te horen. Volgende week ga ik naar hem toe. Ja, de koek raakt zo langza­mer­hand op! We genieten ook nog even van een fraaie zonsonder­gang, al gaat de zon helaas niet precies boven de zee onder hier. Toch fraaie lucht met de palmen. Vanavond komt Sarath weer en morgen gaan we weer verder.

Dag 19: woensdag 25 november

... Vanmorgen rond half 9 ver­trokken. Heerlijk weer! Gereden langs de zuid­kust, naar Galle, een havenplaatsje waar de Nederlanders een groot fort bouwden (kaart) . Mooie zeegezichten hier en daar. Onderweg zijn we nog op zoek geweest naar de vissertjes op de stokken. De kuststreek is daar beroemd om en ik had mijn zinnen gezet op een mooie foto, maar er waren vrijwel geen vissers. Ze schijnen erg vroeg in de ochtend te gaan vissen. Eéntje hebben we er gezien en op de foto kunnen zetten. Later nog op een ander strandje gestopt en gekeken hoe 2 teams vissers de visnetten al zingend binnen­haalden. Hadden we al een keer bij Kovalam in Zuid India gezien, maar in tegen­stelling tot toen vonden we dat ze hier nog best wat binnen­haalden. De meeste vis werd ter plekke verkocht; da's veel goedkoper dan later in de winkel. In Galle nog even gestopt en rondgelopen en later met Sarath geluncht.

Ons hotel in Galle is Lady Hill. Het uitzicht is prachtig en de kamer is goed. De service was niet zo goed en ook niet erg vriendelijk. Voor het eerst in Sri Lanka moeten we voor wifi betalen. Niet veel; een euro maar per uur maar wel erg lastig. Eerst sturen ze je naar het dak restau­rant om een kaartje te halen voor Internet, maar daar zit niemand. Dan naar de recep­tie helemaal beneden waar ook niemand zat. Toen ie­mand gevonden die weer iemand anders naar onze kamer zou sturen. Die komt dan uiteindelijk met een vodje gescheurd papier waarop het nummer staat. Dan een heleboel geklooi met aanmeld­procedures voor je eindelijk in internet zit. En dat allemaal voor 1 euro! Als we op het dakterras eten die avond zijn er maar weinig mensen en het personeel vraagt of we niet contant kunnen betalen omdat er te weinig geld is om hun salaris uit te betalen. Vreemd allemaal ...

's Middags samen Galle ingelopen en wat inkopen gedaan. Veel invloeden uit de Hollandse koloniale tijd te zien. Koffie gedronken in het Royal Dutch Café aan de Leyn Baan Street waar de eigenaar ons zijn zelf gemaakte foto's laat zien van Galle, vlak na de Tsunami. Erg indrukwekkend om de ondergelopen straten waar je net gelopen hebt te zien vol opgetilde en weer neergekwakte bussen en auto's. Dan is alles ineens een stuk minder abstract. Er zijn niet veel leuke souveniers te vinden. Tot nu toe hebben we toch weinig gekocht. Zeker in vergelijking met onze vorige reizen. Met de tuk tuk weer naar het hotel terug.

Dag 20: donderdag 26 november

We gaan vandaag naar Mirissa, een vissershaven in de buurt. Om 6 uur ver­trok­ken! Er staat een boottocht op het programma; walvissen en dolfijnen spotten. Onderweg naar Mirissa kijken we nog of er vandaag wel vissers op stokken zijn, maar ondanks het vroege uur staan ze er niet!

Half 8 varen we weg met de boot. Eigenlijk valt het wat tegen. Hoewel we schitterend weer hebben en dus best lekker zitten op dat bootje, zien we in de 4,5 uur dat we varen niet één vis; groot of klein. En dan duurt de tocht best lang. Ook omdat je niet echt lekker kunt zitten. Het is meer hangen, en dan is het lastig een schaduwplekje te krijgen. Dus met ietwat hoofdpijn er weer vandaan.

Op de terugweg naar het hotel nog ergens een lekkere fruit shake gedronken en gestopt bij Unawatuna Beach. Een populair strand waar we geluncht hebben. Heel toe­ristisch met veel verkopers die wat aan de man proberen te brengen wat. Jan heeft geen zwembroek bij zich maar wil wel graag zwem­men. Hij koopt een broek voor minder dan 1 euro en duikt het water in!

Terug in het hotel heeft Ingrid nog steeds hoofdpijn en gaat even liggen. Jan gaat Galle nog even in en koopt daar in een Boeddha win­keltje verschil­lende beeld­jes, wierrookhouders en orna­mentjes. Hij krijgt nog twee gratis boeken mee: om thuis te studeren.

Verder rustig aan gedaan. Op tijd in bed!

Dag 21: vrijdag 27 november

Na een goed ontbijt om half 9 vertrokken. We rijden van­daag naar Balapitiya, een klein dorpje aan de zuidwest kust en waar veel rivieren in zee uitkomen. De tijd gaat snel, het zal onze laatste echte halteplaats zijn in Sri Lanka.

Onderweg naar Balapitiya nog even gestopt bij een strandje met woeste golven. Een enkel toeristenstrand is drukbevolkt, maar de even mooie strandjes ernaast zijn vrijwel leeg. Het was maar een korte rit vandaag; een uurtje of zo. Wel onder de indruk van de begraaf­plaats­jes van de Tsunami slachtof­fers langs de weg en de nog best veel kapotte huisjes. Onbewoonbaar; soms staat alleen de fundering nog. ... ... We stoppen bij een plek vlak­bij het hotel waar we een bootje huren. Een uur of 2 varen we langs de mangrove bossen in de rivier de Madu Ganga . In de rivier liggen veel eilandjes, bewoond en onbewoond. We stoppen ergens bij een eilandje waar ze laten zien hoe kaneel gewonnen wordt en bij een tempeltje Een paar jonge monnikken en eekhoorn-tjes en een soort vader monnik; de grote leermeester. Gelukkig had ik nog wat speelgoed autootjes bij me om te geven. Ze waren er erg blij mee! De monniken lieten ook heel oude geschriften zien, op bladeren geschreven.

Heerlijk tochtje. Ook veel Water Monitors gezien. Water Monitors zijn water varanen die wel drie meter lang kun­nen worden. Ze hadden nog wel wat bonje onderling. Ook ergens een soort varend visgebeuren gezien, waar ze de vis in kooien houden. Er liep ook iemand met een heel klein krokodilletje aan een touwtje; daar houden we helemaal niet van! Ook ergens in de verte een man met een aap; bah, het is juist zo heerlijk dat ze hier zwierig van boom tot boom springen! ... ...

Na het boot­tochtje, richting hottel Madu­ganga Villa. Het hotel ziet er geweldig uit. We krijgen een welkoms juice en een lekkere kamer, drijvend op het water. Zo als ik nu op bed zit wiebel ik zachtjes. We hebben vanmiddag heerlijk voor onze kamer naar buiten gekeken naar de bootjes, de visarenden en de aalschol­vers. Heerlijk plekje hier!!

Jan neemt 's avonds zijn inmiddels vertrouwde Ayur­vedische massage. Dat zal hij missen wanneer hij weer in Nederland is. Na zijn terug­komst gaan we eten. Het is toch wel een bijzonder hotel hier weer. In de grote eet­ruimte zijn we de enige gasten!! Volgens mij hebben we ook wel een uitgedunde versie van het avondmenu, maar het maakt niet uit; we hebben genoeg. Ook leuk kontakt met de jongen die bedient. Na het eten blijken ze zowaar wifi te hebben, dus we pakken voor de laat­ste keer de lap top. Nog even de laatste mail bekijken. Het personeel vindt het allemaal geweldig, dat kleine lap topje en kijkt heerlijk onge­geneerd mee!

's Avonds gaat het inslapen even wat lastiger; onze muren zijn onge­veer van bordkarton, en we hebben op het nippertje nog een paar Sri Lankaanse buren gekregen, die eerst luidruchtig de tv aan hebben en later hun liefde voor elkaar zo duidelijk laten blijken dat dat zelfs boven de tv herrie uitkomt! Uiteindelijk vallen wij ook deze laatste nacht in Sri Lanka lekker in slaap.

Dag 22: zaterdag 28 november 2009

Om half 9 vertrokken naar Colombo (kaart). Dat is nog wel even een stukje; niet zozeer om de afstand maar om de drukte op de weg. Je merkt duidelijk dat je richting hoofdstad rijdt en vanwege de zaterdag is het erg druk. Het is goed warm, en ik kan dit laatste ritje mijn ogen nauwelijks open houden.

In het cenrtum van Colombo vinden we een plekje voor de auto. We nemen een lekkere fruitshake en gaan dan nog even een luxe waren­huis is. Is ook wel weer even leuk. Jan moest nog een paar t-shirts vinden voor zijn collega. We hadden het shirt al wel een paar keer gezien maar Sarath vond het steeds te duur; hij wist wel een goedkoper plekje in Colombo. Nou dat viel tegen, al zijn winkeltjes dicht. Maar, eerlijk is eerlijk, nadat we een flink stuk door de stad gereden hadden hield hij woord en hebben we alsnog de shirts gevonden; heel goed­koop (als je de kosten van extra benzine niet mee­rekent). Na het shoppen gaan we naar het hotel. Het koloniale Galle Face Hotel aan de zee. Weer heel anders dan de anderen. Erg chique en eerlijk gezegd wordt het daar wel een beetje onpersoonlijker van. Meteen visa kaart nummer geven en zo. Het hotel lig vlak bij het presidentieel paleis en de omgeving lijkt wel een ves­ting. Veel militairen en road­blocks. Fotograferen verbo­den. We hebben hier alleen een dagkamer want tegen tienen moeten we weg vanavond.

... ...

We eten nog een snack met ons drietjes in het hotel en gaan dan nog even naar de kamer. Later in de middag staat een Engelse high tea in het hotel op het programma dat nog in ons pakket zit. Vanavond gaan we met Sarath uit eten. Sarath heeft het restaurant uitge­zocht en het blijkt later een hartstikke leuk klein lokaal restau­rantje op het strand te zijn. Zo komt bij zonson­der­gang en in een romantische omgeving een einde aan onze reis. We hebben van Sri Lanka genoten. De reis was perfect georganiseerd door Namasté en Sarath was als gids/chauffeur/reisgenoot een absolute topper. We zullen hem missen! ...

Hoog­tepunt van deze reis: Yala National Park;

Beste hotel: zonder twijfel Villa Rosa bij Kandy.

Schagen, februari 2010,

Ingrid Vogelesang en
Jan-Arend van Boeijen