TravelByPhoto.nl
22 daagse rondreis met Shoestring, vertrek 14 januari 2006
Omdat we het zelf zo leuk vind andermans reisverslagen te lezen en wij er zelf ook uitgebreid op internet naar op zoek zijn geweest, besluiten wij een verslag te maken. Misschien trekt het anderen over de streep. Wij hebben in elk geval geen moment spijt van gehad van deze reis!
In alles wat wij tevoren lazen stond wel het nodige om je zorgen over te maken. Het is niet de vraag óf je ziek wordt, maar alleen wannéér, het is er smerig, je wordt voor grote bedragen afgezet, etc.
Maar onze nieuwsgierigheid wint het gelukkig toch, en 14 januari vertrekken we dan!
Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze vergroot. De foto′s kunnen vervolgens achter elkaar als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Shoestring aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer verwezen wordt naar de kaart van Zuid India, dan kan deze opgeroepen worden door de link: kaart aan te klikken.
De in het reisverslag opgenomen filmclips zijn HD opnamen. De clips worden geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op afbeelding met het pijltje klikt.
Vriend Jan brengt ons in alle vroegte naar Schiphol. Dat is wel erg fijn,want hoewel we het met de eerste trein vanuit Schagen nét kunnen redden vinden we het toch wel een groot risico. En, naar blijkt, terecht, want zelfs in alle vroegte die zaterdagmorgen blijkt het treinverkeer weer eens volkomen ontregeld. Ik weet niet meer of het door de blaadjes of de ijzel of wat ook komt.
Wij zijn gelukkig op tijd. We vertrekken op tijd naar Frankfurt en ook vanuit Frankfurt naarDelhi. Volle vluchten! De eerste tulbanden verschijnen al om ons heen.
In het vliegtuig komen we naast een eerste reisgenoot te zitten; Bert.
In Delhi aangekomen maken we kennis met de andere reisgenoten. Een leuk klein groepje; 8 man/vrouw.
De douane gaat sneller dan we hadden verwacht. Daar hadden wij ook de nodige verhalen over gelezen maar het valt dus mee. We worden opgehaald door mensen van het hotel. Onze reisleider is nog bij een andere groep, elders.
De rit naar het hotel gaat voorspoedig. Het is vrij rustig, maar het is dan ook 3 uur ‘s nachts. Er is een tijdsverschil met India van 4,5 uur.
We zitten in hotel Sheraton. Die naam doet het hotel niet echt eer aan. Een smoezelig hotel, en een heel hard bed. Maar we zijn moe dus duiken we er meteen in.
Volgens afspraak zitten we om 9 uur in de hal waar we van iemand een kort verhaaltje horen. Onze reisleider komt pas morgen, als we weer verder op reis gaan. We krijgen uitleg over wat er zoal te doen is in Delhi.
We stappen op een riksja naar het rode fort. Daar zijn we niet erg van onder de indruk. Wel even lekker rustig vergeleken met de hectiek van de straat.
We vinden in het fort een lekker restaurantje waar we onze eerste chai drinken; de echte Indiase thee.Thee, met wat melk en andere ingrediënten waaronder gember. Je moet er wel in blijven roeren, want je hebt zo vellen. Brrr. We eten ook een tosti; toast met aardappel er tussen. Erg smakelijk, en onwijs goedkoop allemaal!
Na het bezoek aan het fort zwalken we gewoon rond en kijken onze ogen uit. We zijn wel eerder in landen geweest waar het flink anders toe gaat, maar hier….
Chaos, indringende geuren en verschrikkelijk veel lawaai. Maar ook: hele mooie mensen met tulbanden of andere lapachtige gevallen op het hoofd. Mensen die zich gewoon op straat wassen. Overal riksja’s die je graag meenemen voor een ritje.
Riksjabestuurders slapen in de gekste houdingen op hun kar. Een soort tussendoor slaapje denken we .
Armoe, viezigheid; het is er ook. Mensen die door dit alles op hun blote voeten lopen. Een wonder dat er niet van alles misgaat in het verkeer want alles krioelt door elkaar heen. Niemand lijkt rekening te houden met de ander, maar men is meester in het anticiperen en ontwijken.
Op een vervoermiddel wordt vele malen meer vervoerd dan wij gewend zijn. Stapels goederen, terwijl ook mensen zich gezamenlijk proppen in een te kleine riksja. Wij zijn hier zelf ook een bezienswaardigheid. Vooral kinderen geven ons graag een hand. Het weer is ideaal. Zo’n 21 graden . Maar kennelijk vinden de mensen dat hier koud. Ze lopen met mutsen soms en dikke wanten terwijl wij niet eens een vestje aan hebben!
Al rond slenterend vinden we ineens een soort hofje met oude haveli’s. Dat zijn oude koopmanshuizen. Wat een rust opeens. Langs de vele elektriciteitsdraden zien we ook apen!
We verbazen ons over een soort officiële(?) oorpeuteraar. Hij heeft een lang wattenstokje waarmee hij het binnenste van oren schoonmaakt!! Hij bewaart het stokje half onder zijn tulband achter zijn oor. Tussen zijn haar dus. Hij biedt ook nog aan onze oren schoon te maken maar wij bedanken toch maar voor de eer!
Hij heeft wel steeds klantjes!
s Avonds vinden we een heerlijk eettentje, waar geen toerist te zien is. Men vindt het grappig ons te zien eten en blijft echt kijken, vanaf een meter afstand, hoe wij alles naar binnen werken.
Het eten is erg smakelijk. Rijst, brood, en allerlei kommetjes met curry en andere zaken. Met drinken erbij zijn we 150 roepies samen kwijt! 3 euro dus!
Half 8 opstaan en ontbijten in het hotel. Dat stelt niet veel voor. We zijn de enigen! Onze reisleider ontmoet. Een aardige man die vrij goed engels spreekt. Hij vraagt ons hem te noemen naar zijn bijnaam; Toei.
Even voor half 9vertrekken we. We reizen in een klein busje met ons achten. Toei, chauffeur meneer Singh (ja, zo heet half India) en een jongere man, de bijrijder. Het duurt nogal een poosje voor je Delhi uit bent.
We vinden het heerlijk. Je laten rijden en kijken naar alles. Wat een wondere wereld!
Wat een mensen! Die vervoermiddelen, wat puilen ze uit! Mensen hangen aan de zijkant van een bus op een plaats waar bij ons toch meestal een deur zit. We maken een tussenstop ergens onderweg.
Heel smakelijk eten, vegetarisch.
Een poosje aan de weg gestaan. Kijken naar die gekke auto achtige gevallen die langs komen. Ook de eerste kamelen. Herder gezien met kudde, van alles! De kamelen zijn hier echte lastdieren. Vaak vervoeren ze stenen uit de talloze steenfabrieken.
Na de lunch nog een stuk doorrijden naar Nawalgarh.
Daar aangekomen maken we eerst een toer met onze Toei. Hij laat ons oude haveli’s zien. Daarbij vertelt hij ons ook van alles. De haveli’s zijn vaak erg vervallen maar het is nog wel goed te zien hoe mooi alles ooit was! De eigenaars, rijke families, wonen meestal ergens in een grote stad. Ze laten de huizen verpauperen. Erg jammer! Er is een soort huisbewaarder die een oogje in het zeil houdt en af en toe voor een paar roepies een paar toeristen rondleidt. Je vraagt je soms wel af of al deze huizen er over zo’n 20 jaar nog staan….
Nawalgarh is een enig dorp. Een enorm verschil met die grote stad Delhi!
Kleurrijke mensen in de straten, die het meestal niet erg vinden om op de foto te gaan. Vaak moeten ze er zelfs om lachen!
Uiteindelijk in een heritage hotel gearriveerd.
Ook hier een enorm verschil met Delhi!! We worden We worden onthaald met mooie live muziek en krijgen bloemenslingers om. Dan nog een welkoms drankje ook: rum cola. Er mag dan maar zelden wijn verkrijgbaar zijn; toch wordt er best alcohol gedronken!
We krijgen een ruime kamer. We zitten nog een poos met elkaar op een soort bordes, bij een vuurkolf. Dit is wel echt vakantie! We dineren binnen in het restaurant. Heerlijk eten aan een sjiek gedekte tafel.
Heerlijk geslapen, prima ontbijt. Het hotel beslaat een groot terrein. Er zijn pauwen, schapen, paarden etc.
We gaan nog even naar het dorpje van gister, Nawalgarh. Daar zijn we toch wel erg weg van. We spreken af nog zo’n 3 kwartier rond te lopen waarna we dan elkaar weer ontmoeten bij het busstation. Er is er maar één, zegt Toei, dus geen probleem.
Na een poosje heerlijk rondslenteren gaan we naar het busstation. Dat blijkt toch vrij ver te liggen. We vragen steeds of er inderdaad maar 1 busstation is. Iedereen beaamt dat, dus we lopen verder. Net als we denken dat we misschien toch maar terug moeten gaan, komen we 2 andere reisgenoten tegen. Toch goed dus.
Wij wachten met ons vieren maar niemand komt. Uiteindelijk hebben we er een uur gestaan, wachtend op de rest. We durven niet goed terug te gaan omdat we bang zijn dat men dan net naar “ons” busstation onderweg is, en we dus elkaar mislopen. Uiteindelijk, nadat we gebeld hebben, komt de bus toch. Ja, er blijken dus wél 2 busstations te zijn. Bij elk staan we dus met ons vieren!
Maar ook al staan we lang te wachten; we vermaken ons prima. Er komt zoveel moois langs! Kamelen met van alles in hun karren, soms met bloemen op hun neus. Trouwauto’s bedolven onder bloemen, overvolle riksja’s.
Als we onze reis weer kunnen vervolgen vertrekken we naar een soortgelijk dorpje. Net zo leuk ook, en weer die mooie kleurige mensen. We zien een os malen en we bezoeken nog een fort.
Vervolgens maken we een lange rit door de woestijn, naar Bikaner. We zien Indiase antilopen die hier als re incarnaties worden gezien. Onderweg weer een lunch stop.
Dit keer tijdens zandstormen! Wat een wind en wat een zand! Het zit overal, tot tussen de kiezen aan toe. Het schijnt hier nog kort tevoren, erg uitzonderlijk voor hier, gevroren te hebben. Nu is het heerlijk. Rond de 25 graden.
In Bikaner weer een prachtig hotel. Ook hier weer bloemenontvangst, en een drankje. Leuk! Prachtige kamer.
‘s Avonds met Toei uit eten in een hotel verderop in Bikaner. Vier hoog op een dakterras. Mooi uitzicht, heerlijk eten.
's Morgens uitgebreid in het hotel ontbijten.
Van ons groepje van 8 willen er maar 4 naar de rattentempel. We gaan dus niet met het busje. Reisleider Toei regelt bij het hotel een taxi voor ons. Even zijn we nog bang dat we dan niet uitgebreid de tijd zullen hebben maar dat is hier nooit een punt. Als je 2 uur rond wilt lopen en dan pas weer terug wilt heeft de chauffeur daar geen problemen mee. Dus voor een euro of 2 de man vertrekken we naar de rattentempel zo’n 35 km buiten Bikaner.
Het had ons al zo’n belevenis geleken en dat is het dan ook.
We zien honderden ratten. Reïncarnaties zijn het. De ratten worden uit eerbied uitgebreid gevoederd. Aangezien je in geen één tempel schoenen aan mag hadden we er speciaal sokjes voor meegenomen. Dat is wel erg aangenaam. Liever niet met blotevoeten door de rattenpoep! Maar zoiets zie je toch maar ééns in je leven! Mensen die ratten eerbiedig benaderen en ze vooral volstoppen met eten. En de witte rat, die extra heilig is, wordt nog even aangeraakt…
Het is een mooie plek om te kijken en de bijzondere sfeer op je te laten inwerken. Devote mensen.
Buiten de tempel zitten erg mooie oude mannen met tulbanden.
Als ingrid een paar foto’s van ze maak krijg zij even later een adres om de foto’s heen te sturen. Een jonge man heeft het voor ze opgeschreven.
Totaal hebben we ik in de vakantie zo 4 mensen om foto’s aan op te sturen. Ze zullen wel verrast zijn als ze merken dat ze ze inderdaad toegestuurd krijgen!
Zowel heen als terug passeren we een spoorwegovergang. Een bijzondere belevenis ook. Er zijn 2 rijbanen. Voor elke rijrichting één. Als men moet wachten voor de trein worden auto’s aan beide kanten op beide banen gezet. Gevolg; als de trein geweest is kan niemand oversteken. Dus zowel heen als terug staan we daar 20 minuten terwijl iedereen om ons heen druk aan het onderhandelen is over wie nou waar heen gaat.
Niemand wordt echt agressief trouwens. Voor ons komisch om te zien. Terwijl je daar staat zie je weer de mooiste mensen langs komen. Een kameel wordt nog ergens tussen gewurmd.
Leuke tocht. De tempel is zeker een aanrader.
Middags naar het rode fort gelopen. Wat een drukte!! Oversteken valt hier niet mee.
Met een riksja naar de Jain tempel geweest. Mooie tempel. Altijd bereidwillige mensen om van alles te vertellen. Over de Hindu goden kun je lang praten want er zijn er 3,3 miljoen!
We slenteren heerlijk door de straatjes.
Door nauwe steegjes gaan riksja’s, fietsen, motoren en uiteraard koeien, geiten, veel honden, vaak nog met puppies, ezels etc. Veel foto’s gemaakt.
Meestal hebben de mensen daar geen problemen mee. Als ze op de display van de digitale camera mogen kijken worden ze helemáál enthousiast. Veel tulbanden en andere fraaie hoofddeksels gezien!
Terug in het hotel even internetten. Jan hoest nog en heeft wat koorts.
9.00 vertrekken we naar Phalodi.
Deze plaats is nieuw bij Shoestring. We kregen vlak voor vertrek te horen dat deze plek erbij kwam vanwege de duizenden kraanvogels die hier komen overwinteren vanuit Siberië. De rit duurt ongeveer 3,5 uur. Niet spectaculair. Wel is er steeds van alles te zien. Woestijnvosjes, vogels, mini hutten als huisjes, kamelen die ladingen zand vervoeren.
Halverwege in een karavaanplaatsje even stoppen en de mooie mensen bekijken. Vervolgens doorrijden naar iets buiten Phalodi waar de kraanvogels zijn. Er zijn er een paar honderd.
We kunnen ze goed bekijken door op het dak van een huisje te staan. De vogels maken een flink kabaal! De volgende morgen zullen we hier terugkomen. Dan leggen de dorpsbewoners volgens oude traditie voer neer voor de vogels. Elke morgen, al eeuwen lang.
Ook nog op een andere plek naar kraanvogels gekeken. Bij een klein meertje. We blijken ineens langs een crematieplek te lopen. Je kunt nog beenderen zien liggen.
Op naar het hotel. Dat is een sprookje!! Schitterend! Een heel oude haveli mooi in stijl opgeknapt. Overal kleine gangetjes, doorkijkjes. Onze kamer is heel mooi. Erkertje aan de straat. Wat een plaatje!
Jan is al even niet helemaal lekker. Grieperig.
Waarschijnlijk meegenomen uit Nederland. Terwijl hij een middagdutje doet loop Ingrid rond en gaat zij op een van de terrasjes zitten. Je kunt helemaal over het stadje uitkijken. Naast deze mooie heritage haveli staan andere haveli’s. Sommigen zijn alleen nog maar een ruïne. Wat zonde toch. Maar het ziet er wel mooi en oorspronkelijk uit. Anderen zijn nog wel in redelijke staat en worden ook bewoond.
Veel blauwe muren in het straatje. Fotogeniek! Natuurlijk ook weer die heilige koeien. Er krijgt er ook wel eens eentje een mep tegen zijn kont als ie erg in de weg staat!
‘s Middags samen Phalodi ingelopen. Wat een happening Wat een feest! De mensen zien hier vrijwel nooit toeristen. Ze vinden het geweldig andere mensen te zien. Overal word je gedag gezegd. Mensen willen de hand schudden. Niet alle handjes zien er even aantrekkelijk uit maar dat hoort erbij. De meeste mensen willen graag op de foto. Hordes kinderen lopen met ons mee. In het begin denk je “ga nou maar weer eens weg”, maar het is allemaal zo goed bedoeld. Ze zijn echt nieuwsgierig. Allemaal vriendelijk. Alleen al door deze onvergetelijke middag in dit niet toeristische dorp is dit een geweldige stop!
Vanmorgen half 9 vertrek uit de mooie haveli. Eerst nog eens langs de kraanvogels die nu op het grote terrein eten krijgen.
Mooi gezicht!! Jan is vandaag nog steeds niet lekker.
Na een reis die redelijk ging had hij bij aankomst van het hotel in Jaisalmer flink koorts. Jan blijft ‘s middags op de kamer.
Ingrid wordt door de andere groepsgenoten uitgenodigd mee te gaan. Dat is toch wel het leuke van in een groepje reizen. Tussen de middag gaat zij met ze mee met een riksja naar de stad. We eten heerlijk op een dakterras. In het zonnetje. In de verte kun je het fort mooi zien liggen. Na het eten nog even door de steegjes.
Aan het eind van de middag gaan we op kameel safari. Ingrid vindt het leuk al haalt het het niet bij de zandduinen in zuid Marokko. We zitten met 2 op 1 kameel. Ergens op de zandduinen zitten we in alle rust en kijken naar het mooie licht. Na de zonsondergang vertrekken we voor een soort folklore avond aan de rand van de duinen. Dans en muziek. Leuk. Rond half 10 weer in het hotel.
