TravelByPhoto.nl
India heeft ons hart gestolen. Onze eerste reis naar India in januari 2006 was een groot succes. We bezochten toen Noord India; Rajasthan, Agra en Varanasi. Rajasthan is India's meest kleurrijke en exotische provincie. De sprookjesachtige paleizen, de gigantische forten en de rijk versierde kleding van de bevolking zijn een lust voor het oog. Rajasthan roept het beeld op van het klassieke India. Het land waar het hindoeisme nog sterk in zijn traditionele vorm voortleeft. We werden geraakt door de vriendelijkheid van de bevolking en waren na thuiskomst vast besloten om nog een keer terug te gaan naar India.
Onze keuze viel op Zuid India. Na de nodige voorpret door middel van inlezen en het bekijken van sites thuis waren we er in januari 2007 helemaal klaar voor. Bij Shoestring boekten we een 23 daagse rondreis: Thali's en tempels in de tropen, door de provincies Tamil Nadu en Kerala.
Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze vergroot. De foto′s kunnen vervolgens achter elkaar als diashow bekeken worden.
Als u een link, bij voorbeeld: Shoestring aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer verwezen wordt naar de kaart van Zuid India, dan kan deze opgeroepen worden door de link:
kaart
aan te klikken. 
De in het reisverslag opgenomen filmclips zijn HD opnamen. De clips worden geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op afbeelding met het pijltje klikt.
We moeten al om 5 uur 's ochtends op Schiphol zijn! Jan Daalmeijer is zo vriendelijk ons naar Schiphol te brengen! Gelukkig zijn we op tijd. We vliegen met British Airways van Amsterdam naar Chennai met een overstap op Londen Heathrow.
Het vliegtuig kan eerst niet landen in Londen. Gevolg is dat we 2 extra rondjes laag over Londen moeten vliegen. Een eerste excursie! We kunnen alle toeristische attracties en de Thames goed zien. Wel uniek natuurlijk maar we zitten toch een beetje in onze rats omdat we onze aansluiting niet willen missen.
Gelukkig gebeurt dat niet. Op onze vlucht naar Chennai zitten we naast de eerste 2 Shoestring groepsgenoten. De rest van de groep (8 personen) reist apart van ons met Lufthansa. Om half 2 's nachts arriveren we in Chennai. Wij zitten in een ander hotel dan de rest van de groep; kennelijk was er niet meer voldoende plaats. Lekker geslapen.
Rond 10.15 uur komt de rest van de groep met het busje aanrijden. Wij blijven niet in Chennai maar reizen direct door naar Pondicherry. Chaos. We rijden de stad uit en bezoeken onze eerste tempel. Ongetrouwde vrouwen en meisjes lopen een rondje om de tempel in de hoop dat ze een goede man zullen vinden waarmee ze een gelukkig leven kunnen hebben.
We lunchen in een vegetarisch restaurant waar veel Indiers zijn. Altijd een goed teken als een restaurant druk bezocht wordt door Indiers zelf. In deze restaurants zit je niet heel rustig. Continu lopen obers heen en weer om schalen bij te vullen, tafels schoon te maken (met zeem), nieuwe schalen uit te serveren. Eten in India is echt een feest. In het restaurant worden thali geserveerd op grote aluminium schalen met een bananenblad erop. Op de schaal staan kleine bakjes met een pickle, dahl, curd, groente en een (zoete) chutney. In het midden van de schaal wordt de rijst gesmeten en je krijgt er ook papadums of chapatis bij. We hebben heerlijk gegeten.
In het restaurant krijgen we ook voorlichting van twee Nederlandse (!) HBO studentes die een project hebben opgezet om door de tsunami getroffen vissers aan extra inkomsten te helpen. Later op onze reis kunnen we met deze vissers mee de zee op. We gaan dat ook doen! Tijdens de tsunami zijn veel vissershuizen weggevaagd. Men kreeg nieuwe huizen. De nieuwe huizen liggen uit veiligheidsoogpunt alleen niet meer direct aan zee. Omdat de vissers die al generaties lang aan zee wonen toch weer terug naar de kust willen worden veel van de nieuwe huisjes door vissers verhuurd terwijl ze zelf weer direct aan zee gaan wonen.
Onderweg stoppen we nog bij een tempel waar een man ongelooflijk snel de boom in klimt om er kokosnoten uit te halen, en we zien een kippenfokkerij.
Uiteindelijk komen we aan in ons hotel in Pondicherry. Het hotel is aanzienlijk beter dan ons vorige hotel in Chennai. Onze reisleider - Muthu - geeft in de lobby van het hotel uitleg over de reis en excursies. Een heel verhaal, maar het wordt ons niet allemaal meteen duidelijk. We moeten erg wennen aan het Indiase engels; grappig, maar ook heel apart.
Nadat we onze spullen op de kamer hebben gelegd en ons opgefrist hebben gaan we Pondicherry nog even in. Veel mensen op straat, veel verschillende kleuren, geuren, lawaai en heel veel rijkbewerkte tempels.
In de avond drinken we nog een wijntje. Wijn is vrijwel niet te krijgen in India, maar dat wisten we. We hebben een paar liter pakken meegenomen uit Nederland (in de koffer; in de handbagage kan niet meer ).
Goed geslapen. Ontbeten met warme toast. Erg goedkoop allemaal.
Er wordt een excursie naar Auroville georganiseerd maar wij gaan niet mee. We hebben meer zin om zelf lekker rond te struinen, in deze vrij Franse stad. Pondicherry is een voormalig Franse enclave. Veel Franse straatnamen, croissants en politiemensen in Frans aandoende uniformen. We komen een soort zondagsmarkt tegen, met een hoog zwarte markt gehalte. We dolen door de straatjes en kijken onze ogen weer uit naar de mensen die bij voorbeeld hier en daar liggen te slapen.
We stuiten op een begrafenis; van een jong kind. Eerst denken we dat het een soort vrolijke viering is, tot we het kind zien en gauw ons fototoestel laten zakken. Mensen strooien bloemblaadjes rond.
We vinden een heerlijk Frans/Indiaas eettentje ergens op een dakterras en eten er met smaak.
We komen langs een tempel waar ook van alles gebeurt. Mensen met offers die uiteindelijk met een bak vuur in een klein wagentje wegrijden. Alles omkleed met veel bloemslingers. Mensen leggen uit dat er een lange reis mee wordt gemaakt. De volgende morgen rond 5 uur zullen ze er iets mee doen.
Aardige mensen.
Om half 8, na het ontbijt, vertrekken we. We bekijken eerst een tempel in het tempelstadje Kumbakonam.
We bezoeken een dorpje, en weer een tempel. Op de vismarkt erg aardige mensen, die allemaal best op de foto willen!
We reizen vrij lang, maar we kijken ook heerlijk naar buiten. Er valt zoveel te zien! Ossenkarren, gevuld met takken en met zand, veel hutjes van leem en palmbladeren, watertjes met lelies, opengebroken wegen met veel stof en zand.
Mensen aan het werk op het land.
Tussen de middag in een vegetarisch tentje weer heerlijk gegeten. Er vallen drie regendruppels, maar verder is het heerlijk weer, ook niet te warm gelukkig.
De tempels zijn mooi, en mogen allemaal bekeken worden zolang het maar op blote voeten gebeurt.
Aan het eind van de middag arriveren we in het hotel in Tanjore. Een redelijk hotel. We vragen wel een andere kamer omdat er lekkage geweest is en het er erg muf stinkt.
We eten in het hotel. Na het eten drinken we met een paar anderen van de groep nog wat in het hotel. Ik zie een rat, en later zien de anderen hem ook. Ik zie de gordijnen al steeds bewegen, en ja hoor, daar zitten ze achter! Enige hilariteit en voetjes toch maar van de vloer. Bij het weggaan toch maar even gezegd tegen de man van het hotel. Hij lacht vrolijk en zegt dat hij wel weet dat hier ratten zijn, en wijst naar de hoek met de bewegende gordijnen. Ja, dan weet je wel weer dat je in India bent.
We zien zowaar rode wijn op de kaart. Als we het bestellen blijkt het iets heel anders te zijn; een soort cocktail waarvan de enige overeenkomst met wijn de rode kleur is!
Na het ontbijt gaan we naar de grote Shiva tempel vlakbij het hotel. Een erg mooie tempel, met veel pelgrims en allerlei kleuren. Zwart, oranje en groen. We worden gezegend door een olifant en lopen er een poosje lekker rond.
Dan op naar de markt. Erg leuk ook weer hier. De mensen willen best op de foto en moeten er hard om lachen. Een leuke bijkomstigheid van het digitale tijdperk is dat ze nu ook zichzelf op de foto kunnen zien. Er komen vanzelf al mensen naar ons toe die graag op de foto willen! We gaan nog naar een paleis en eten tussen de middag wat in een voor de Indiase begrippen erg duur restaurantje. Maar dan heb ik het nog steeds maar over 9 euro voor ons samen. Daarvoor krijgen we dan lekkere soep, een bord met brood, rijst, en 11(!) sausjes, 2 sinas, 1 lassi, en 2 koffie. Niet echt duur dus!
Na de lunch terug naar de markt, want daar hebben we nog lang niet alles gezien. Weer veel fotos gemaakt.We zien veel mooie dingen, maar ook veel rondslingerend vuil.
We kopen 2 banaantjes van een lieve oude vrouw die ergens aan de weg zit met een paar trosjes bananen. Ik had haar eerst al op de foto gezet; vindt ze ook prima. De bananen kosten een paar centen, maar we hebben alleen een briefje van 10 roepies (16 eurocent). Ze kan niet wisselen, en dus wil ze ons de banaantjes geven! Dat willen we natuurlijk niet, en dus wil ze ons dan maar heel veel bananen geven. Ze weet niet hoe ze ons moest bedanken. Een voorval als dit benadrukt maar weer hoe vriendelijk de mensen daar meestal zijn. Zelf bijna niets hebben en dan nog wat weg willen geven aan mensen die op vakantie zijn, met dure camera om de nek!
Vanmorgen gaan we ook naar een kopergietersdorp.We kijken er rond, en kijken naar het gieten van de metalen, maar al gauw dwalen we zelf even rond in het dorpje. Leuk! Kinderen, en een moeder met wie je in gebarentaal wat kletst. We hebben nog wat hotelzeepjes in de bus liggen. Als we ze haar geven staat ze te springen van plezier!!
's Avonds zitten we bij het zwembad en houdt onze gids Mhutu een praatje over het leven in India.
Met de openbare bus op stap gegaan. Dat was een feest! Harde muziek in de bus, een driftig fluitende conducteur en veel mooie mensen die als mieren door elkaar in en uit de bus gaan! De bus heeft er flink de vaart in.
We stoppen bij de heilige plek aan de rivier. De rivier de Kauvery wordt door de Tamils beschouwd als de zuidelijke Ganges. In de rivier baden mensen (en een olifant!),er wordt van alles geofferd. De olifant wordt vertroeteld en gewassen. Zijn slurf steekt af en toe boven het water uit terwijl hij zichtbaar geniet. Een wonderlijk schouwspel van mensen die zich wassen of de was doen. Op het stuk grond naast de rivier gebeurt ook van alles! Mannen die een soort zegening uitspreken en met water sprenkelen, potjes met touwtjes er om heen, bloemetjes waarmee gezegend wordt! Je kijkt de ogen uit. Veel rituelen.
Dan naar de grote tempel met tuk tuks. Veel mooie mensen hier ook weer. We krijgen een rondleiding van een priester.
We lunchen met iets heerlijk vegetarisch. 2x thali en een 2 literfles water voor 2 euro! En nog heerlijk ook. Op naar de volgende tempel, waar een flinke klim moet gebeuren.
In ons hotel even internet. Leuk berichtjes van het thuisfront te krijgen.
18.15 verzamelen in de hal; we gaan naar een Bollywoodfilm! Het is erg leuk, maar we kijken hem niet helemaal uit. Leuk de mensen zo enthousiast te horen roepen en klappen!
Na de film gaan we met ons achten naar Vincento. Een erg leuk restaurant. Alles gaat hier bijzonder traag, maar de man is erg aardig en het eten is weer uitstekend!
Om 8 uur vertrokken naar Kodaikanal. Een flinke reis. Kodaikanal ligt op 2300 meter hoogte. Veel gevluchte Tibetanen hebben hier een nieuw leven opgebouwd. We maken een stop bij een weekmarkt. Enige stop! Er zijn veel geiten, schapen en mensen die graag op de foto willen. We kopen massalakruiden.
Vervolgens verder in de bus. Af en toe vallen we in slaap, toch is er buiten steeds van alles te zien. Eerst geen spectaculair landschap, maar wel; tempeltjes, mensen die werken op het land, rieten huisjes, mensen die zich scheren op straat, en dan ineens weer ergens een crematie.
Tussen de middag ergens gegeten. Best een lange rit. Het laatste stuk ziet er anders uit. Een mooi landschap met ook bergen. Veel bloemen, apen en pakezeltjes.
Rond half 5 zijn we in het hotel We zijn moe en doen niet zo heel veel meer. We hebben nog een wijntje en bekijken wat we tot nu toe aan film en fotos gemaakt hebben.
In de avond is er kampvuur bij het hotel en een buffet.
Voor vandaag staat een trekking op het programma Door de bergen 7 km op en 7 km neer. Ingrid zou eerst niet meegaan, maar besluit uiteindelijk toch te gaan. We gaan vroeg op pad om eerst nog de zonsopgang mee te maken. Het zou "very easy" zijn volgens Muthu onze gids. Als we nog geen minuut weg zijn willen de eersten reisgenoten al weer terug. We lopen namelijk in dichte mist langs een diepe afgrond op een heel smal paadje. Je kan amper zien waar je loopt. Verder lopen is echt niet verantwoord. We zullen een alternatieve route moeten zoeken. Een aantal van ons besluit helemaal niet meer te gaan lopen. Met ons zessen hebben we uiteindelijk alsnog een prachtige wandeling gemaakt.
We drinken lemon tea bij een stalletje waar de thee staat te pruttelen. Er gaat ook een verse citroen doorheen. We gaan langs beekjes, over boomwortels, we klimmen en dalen. We komen op een uitzichtpunt, maar er is niet zoveel te zien vanwege de nog steeds aanwezige mist. Wel mooi om die wolken zo langs te zien komen! Snel gaan ze. Het is prima zonnig weer, alleen bovenop die 2300 meter hoge berg is het mistig.
We nemen een taxi naar de Tibetan Brothers, een heerlijk Tibetaans restaurantje. We eten er heerlijk, met ons zessen. Uiteindelijk schijnen we toch nog ongeveer 20 km te hebben gelopen vandaag! Terug naar het hotel waar we koffie drinken en dan besluiten een rondje om het meer te lopen. Dat was geen geweldig idee, want inmiddels is de moeheid toch wel aardig in de benen gaan zitten, en het rondje is beduidend groter dan verwacht! Geen enkel terrasje ook aan het meer, zoals wij gehoopt hadden! Deze laatste 6 km waren er 5 teveel, maar ja.
In het hotel even op bed gelegen en patatjes op de kamer besteld. We hebben geen puf meer op pad te gaan. We gaan op tijd in bed; de volgende morgen is het weer vroeg dag.. Wel een lekker hotel, dit Raj. Ruime kamers, en aardige mensen. Onze 3 porties friet kosten 60 roepies oftewel 1.10 euro!
