TravelByPhoto.nl








 ...


Reisverslag Tibet
deel 1


Reisverslag Tibet

Inleiding 

In 2008 reisden we met Shoestring in een groep naar Vietnam. Onder onze reis­ge­no­ten: Pierre (een collega van Ingrid) en Dita. We kunnen het prima met elkaar vinden en spraken na deze goed geslaag­de reis af dat we nog een keer, maar dan met z'n vieren, een verre reis zouden maken

Nu, jaren later, is het zover. W­e plannen een reis naar Tibet.

Ondanks het feit dat we de laatste jaren al diverse Hi­ma­laya reizen (Nepal, Ladakh, Arunachal Pradesh) hebben gemaakt zijn we erg benieuwd naar juist Tibet. Tibet het iconische, vre­de­lie­ven­de, onherbergzame land met zijn diep boeddhistische cultuur in combinatie met spec­ta­cu­laire natuur. En, zo wordt ons voor­gehouden, door er juist nu heen te gaan, draag je bij aan het levend houden van de zo wreed onderdrukte Tibetaanse gedachte. ...

Via Henk Thoma hebben we een contact­adres in Lhasa ge­kre­gen. We boeken de reis zodoende in Tibet zelf. Een reis in Tibet boeken is zo'n probleem nog niet, maar wat een pop­pen­kast om een visum van de Chinezen te krij­gen! Nooit zeggen dat je naar Tibet gaat. Als je Tibet noemt als officiële bestemming weet je zeker dat je problemen krijgt. We plannen daarom een reis naar China zelf en laten die door de reisagent in Tibet omboeken.

Het wordt een reis met veel kloosters, mooie aardige men­sen, dorpen, steden, hoge bergen, prachtige hoogvlakten en diep blauwe bergmeren.

Onze aanvliegroute loopt van Amsterdam via Abu Dhabi naar Chengdu in China. Vanuit Chengdu vliegen we naar Lhasa (Tibet) en van daaruit rijden we over land naar Kath­mandu (Nepal). We volgen daarbij voor een groot deel de "Frienship Highway".

Als we vertrekken uit Neder­land weten we nog niet zeker of we de grens tussen Tibet en Nepal per auto kunnen over­steken. Het grensgebied in Nepal is begin augustus 2014 getroffen door grote land­ver­schuivingen waarbij meer dan 150 slachtoffers vielen. Een hele heuvel gleed weg en grote delen van dor­pen en wegen werden bedol­ven. De enige weg die Tibet met Nepal ver­bindt is over­stroomd, waar­door beide landen van elkaar zijn afge­sne­den. De weg is op het moment dat we vertrekken nog niet vrijgegeven.

Voor bij het reisverslag 

Als u bij het lezen een foto aan­klikt dan wordt deze verg­root. De foto′s kunnen ver­volgens achter elkaar als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Shigatse Travels aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer verwezen wordt naar de kaart van Tibet, dan kan deze op­ge­roe­pen worden door de link: routekaart van Tibet aan te klik­­ken. De in het reis­verslag op­ge­no­men filmclips zijn HD op­na­men. De clips wor­den geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op af­beelding met het pijltje klikt.

Deel 1 – Chengdu • Tsetang • Samye • Lhasa

Dag 1 - donderdag 28 augustus

We nemen de trein van Schagen naar Amsterdam-Schiphol. Op Schiphol treffen we al snel onze reismaatjes Pierre en Dita. We vertrekken op tijd om 22.00 uur met Ethiat Airways. Het is ruim 6 uur vliegen naar Abu Dhabi. We hebben een goede com­for­tabele vlucht.

Als we boven Abu Dhabi vlie­gen verrast het uitzicht ons. Wat een zandbak zeg! Grote leegtes. Aan de horizon zien we de wolkenkrabbers op­doe­­men en de affakkel vlam­men van de olie raffina­de­rij­en. In het zand vrijwel alleen maar kaarsrechte wegen en stukjes grond in allemaal gelijke vierkantjes verdeeld. Wat doen ze daar? Wie wonen daar? We zien het Formule 1 racecircuit. Heel veel kranen, geraamtes van gebouwen en bouw­acti­vi­teiten.

...

De tussenstop op de lucht­ha­ven duurt 2 uur. Om 6:35 plaatselijke tijd vertrekt onze vervolgvlucht naar Chengdu; China. Het vliegtuig zit maar voor minder dan de helft vol. Het is een rustige vlucht. We vliegen over de woestijn, boven zandstormen. Hele wol­ken van zand zien we onder ons.

Vrijdag 29 augustus 2014

In Chengdu worden we keu­rig opgewacht. Binnen een mum van tijd zijn de douane­for­ma­liteiten afgehandeld en wor­den we per auto afge­voerd naar een leuk hotel in een oud gedeelte van de miljoenenstad Chengdu. Altijd prettig om te merken dat de organisatie bij zo'n eerste etappe gesmeerd loopt. Dat geeft vertrouwen voor de rest van de reis.

Chengdu is een stad met grote contrasten.

Er zijn diverse taoïstische en boeddhistische tempels maar er staat ook de West Pearl Tower die in 2006 werd ge­bouwd en 336 meter hoog is. Veel mensen bezoeken Cheng­du omdat in Chengdu hét Chinese panda-fok­cen­trum gevestigd is, maar wij hebben geen tijd om de stad en de panda's te bezoeken omdat we de volgende dag al door­reizen richting Tibet.

Ons hotel in Chengdu; het Wejun hotel is verassend leuk. Gebouwd volgens Oud Chinese architectuur, We krijgen prima kamers! Als de koffers een­maal op de kamer afgeleverd zijn en we ons even opgefrist hebben gaan we naar buiten. We maken een wandeling in de buurt van het hotel. Het is avond geworden, het is don­ker. De straat ziet er leuk uit, mooie oude gebouwen. We genieten van het straatleven en zoeken ondertussen naar een restau­rant om wat te gaan eten. ... ... Of we een "hot pot" willen, vraagt iemand ons. We weten niet precies wat dat is, maar het klinkt spannend genoeg om ja te zeggen. De naam doet vermoeden dat het een soort fondue is en dat blijkt te kloppen. We komen aan een tafeltje te zitten met in het midden een rond gat waar een grote kom in geplaatst is. Er zitten 2 hete vloeistoffen in de kom, gescheiden door een tussenwand. De ene vloeilstof/bouillon is erg spicy; de andere is mild. We kunnen van alles bestellen om er in te doen en kiezen; dungesneden vlees en kip, diverse soorten padden­stoelen, een soort asperges, groenten en nog wat sausjes. Voor het eerst sinds onze Vietnam reis eten we weer met stokjes. Het is wel weer even wennen. Het eten is heel apart, maar ook erg smake­lijk. Het is gezellig eten zo met die grote kom in het midden. In het restaurant kunnen we zelfs een fles wijn bestellen! De vakantie is nu echt begonnen! Genieten!

Na de maaltijd in het locale restaurant waar verder geen andere toeristen te bekennen zijn, en waar men bijna geen Engels spreekt, gaan we weer naar buiten. We kopen wat mineraal water en gaan terug naar het hotel. We hebben een extra fles wijn meege­no­men. Op de gezellige patio vóór onze kamers waar je uitkijkt op de binnenplaats van het hotel, toasten we met elkaar op een goede reis. Daarna gaan we slapen; het is 1 uur 's nachts en het was een lange reis.

Zaterdag 30 augustus - van Chengdu naar Tsetang

We slapen lekker, maar niet zo heel lang. s Morgens nemen we een goede hete douche en tegen achten zijn we klaar voor het ontbijt. Ontbijt wordt opgediend als lopend buffet. Toast, jam, jus d'orange, cakejes, momo en een gebakken eitje. Goede thee en koffie erbij. Alles heel kompleet. Het is 29 graden, en flink vochtig ook! Het is wat bewolkt. We lopen nog wat door het straatje voor ons hotel. Het is wel écht China hier! Heel anders dan bijvoorbeeld India. Het ver­keer maakt veel minder lawaai. Veel vervoer gaat ook elektrisch. Voorrang geven op een zebrapad; daar doen ze niet aan in China! Om 09.30 uur worden we opge­haald. Chengdu bij daglicht. Niet alleen maar fraai. Op het vliegveld gaat alles vlot. Het vliegtuig heeft wel een half uur vertraging. We vliegen met Sichuan Airlines. ... De service in het vliegtuig is prima. Drankjes, genoeg water, en smakelijke rijst met kip.

En dan ... landen we op Lhasa Gonggar Airport. We zijn we in Tibet!! Geweldig! De for­ma­liteiten op het vliegveld worden vlot afgehandeld. Buiten staan de chauffeur en de gids - Pasang - ons op ons te wachten.

Als begroeting krijgen wij een Katha (witte Tibetaanse welkomst sjaal) omgenoopt. De eerste indruk is een goede. We laden de bagage in en voor dat wij het ons goed en wel beseffen rijden we de natuur in onderweg naar Tsetang (routekaart), een rit van ongeveer 126 km. Onze permits worden voor het eerst gecontroleerd ( er zul­len nog heel veel controles volgen).

De wegen zijn prima maar de maximum snelheid in Tibet ligt op 40 km per uur. De boe­tes op te snel rijden zijn hoog dus de chauffeur houdt zich er netjes aan. Bovendien horen we telkens wanneer hij te snel dreigt te gaan rijden een niet te negeren door­dringende stem uit het navi­ga­tiesysteem in de auto opdoemen als waarschuwing.

Hoewel het heerlijk is om naar buiten te kijken vallen we om de beurt toch allemaal wel even in slaap. We hebben al heel wat reisuurtjes achter de rug de laatste 24 uur. Een groot stuk van de route loopt langs de oevers van de Yar­lung Tsanpo rivier (onderdeel van de heilige Brahmaputra rivier - zie reisverslag noord­­oost India). Het uit­zicht is meteen overweldi­gend mooi. Waterpartijen met bergen erachter, bomen die in het water staan en natuur­lijk heel veel boed­dhis­tische gebedsvlaggetjes!

... ...

We maken een stop aan de oever van de rivier waar heel veel vlaggen hangen. Wij han­gen er een koord met vlaggetjes bij: "Op een goede reis en een veilige thuis­komst". Sommige vlaggen zijn overigens erg groot!

Na de mooie rit komen we in Tsetang aan. Voordat we de stad in mogen moet we eerst bij een politiepost een extra permit ophalen; de "Aliens Permit" (zijn we echt zo raar?). Alles wordt overigens netjes voor ons geregeld door Pasang. Hij is al dat die con­troles duidelijk gewend en werk ze vlot en routineus af.

Dan arriveren we bij ons hotel. Het is een er groot hotel; het Shannan Tsedang Hotel. Goede kamer maar weinig sfeer. Duidelijk een zakenhotel waar veel con­gres­sen gehouden worden. Wel heel comfortabel. s Avonds gaan we uit eten in een gezellig traditioneel Tibetaans restaurantje in de buurt van het hotel. Het res­taurantje is op de eerste verdieping. We zouden het nooit gevonden hebben als Pasang ons er niet naartoe had gebracht. We zitten aan lage mooi beschilderde Tibe­taanse tafels en het eten is erg smakelijk; allemaal gerechtjes van hier en Lhasa Bier (Beer from the roof of the world). Na het eten gaan we retour hotel waar we niet al te laat ons bed induiken.

Zondag 31 augustus 2014 - Tsetang

... ...

Wij zijn vanuit China met het vliegtuig in één keer naar Lhasa gevlo­gen.

Als je in Lhasa aankomt zit je in 1 keer op 3600 meter hoogte. Het is daarom eigenlijk verstan­di­ger om Tibet over land vanuit China te bezoeken. Je lichaam kan zich dan geleidelijker aan de hoogte aanpassen. Wij heb­ben dat dus niet gedaan en merken dat nu ook wel. Tsetang ligt wel is waar een paar honderd meter lager dan Lhasa en het is hier dus al wat beter acclimatiseren, maar we hebben allemaal een beetje last van de hoogte. Hoofd en ademhaling voelen niet fijn. Ingrid heeft niet best geslapen.

We gaan met ons vieren ont­bijten. Er zijn bijna alleen maar Chinezen in dit hotel. Het ontbijt is matig. Geen jammetje of zo, en de koffie­pot staat te borrelen op de warmteplaat. Ingrid besluit in overleg met Dita; zij is huisarts, te starten met diamox, het medicijn tegen hoogteziekte. Eerst maar met een half tabletje per dag beginnen.

Toen we thuis het weer­bericht voor Tibet bekeken zag het er niet best uit, maar gelukkig is het weer hier prima. Een felle zon, fraaie wolken en pas tegen de avond een buitje.

We bevinden ons in de Yarlung Vallei. ... ... Eerste doel deze dag: een bezoek aan de Traduk tempel (Lamasery). Traduk Lama­sery is een van de twaalf Tibetaans boeddhistische Lama tempels gebouwd door de Tibetaanse koning Songtsen Gampo in de 7de eeuw. Erg fraai. We nemen alle tijd voor een bezoek en gelukkig mogen we hier ook foto's maken. Mooie beschil­deringen en fraaie Tibetaanse mensen. Onze gids vertelt van alles over de verschil­lende verschijningen van de Boeddha.

Na ons bezoek aan de Traduk tempel rijden we door naar Yumbu Lhakang (routekaart). Een oude gerenoveerde - eigenlijk opnieuw opge­bouw­de - toren op een heuvel. De mythes rondom Yumbu Lhakang maken deze plek extra bijzonder. Yumbu Lhakang zou onderdak verleend hebben aan de Tibetaanse held Koning Nyatri Tsanpo die in de tweede eeuw hier neerdaalde uit de hemel. De plaats lijkt ook wel een beetje op een bedevaartsoord. De heuvel naast de toren is overdekt met deken van ontelbaar veel gebedsvlaggetjes. ... ...

Het is een flinke klim naar de toren bovenop de heuvel. Van­wege de verminderde longcapaciteit besluiten de dames daarom te paard naar boven te gaan! Dat is leuk, en uiterst comfortabel. De man­nen laten zich niet kennen en lopen stoer naar boven.

...

Wat een heerlijk zonne­tje! Alleen het uit­zicht over de Yarlung Vallei is de moeite van de klim al meer dan waard. Bij de top kopen we een bakje met wierook en jeneverstruiken van een oude Tibetaanse dame. De inhoud van het bakje wordt op het vuur in een wierookoventje gegooid en de rook wordt met wuif gebaren verspreid. Het is voor goed geluk.

Beneden bij de parkeerplaats is klein marktje waar noma­dische vrouwen met prachtig gevlochten haar sieraden kopen.

Ons volgende doel; de Tombs of the Tibetan kings. Er zijn 22 tomben. Het is geen groot complex, maar wel heel bijzonder. Inmiddels hebben zich heel indrukwekkende wolkpartijen gevormd boven de vallei. Als we weer in de auto zitten begint het te regenen en te onweren. Het noodweer duurt niet lang.

...

Het is 15.00 uur in de middag als weer Tsetang terugko­men. We gaan lunchen in ons restaurantje van gisteravond. Erg lekker weer, maar wel heel veel!

Om 16.00 uur zijn we weer in ons hotel. We spreken af om 18.00 uur met elkaar de stad in te gaan. Gelukkig geen hoofd­pijn meer vandaag. We lopen naar het restaurant. Onderweg kijken we onze ogen uit naar de winkeltjes een de tandarts die in de etalage z'n praktijk houdt. 'S avonds weer lekker gegeten, met een bananen lassi toe. Goed voor ons kalium, zegt Dita.

We moeten veel drinken hier vanwege de hoogte. Niet gek dat we al snel leren om het Chinese teken voor WC te herkennen! De staat van de openbare wc's is een verhaal apart. Bij de wc bij het restau­rant kom je letterlijk met de billen bloot voor het raam.... Een hoog, dat wel. Ach ja .... moet kunnen. Het sanitair in de hotels zelf is overigens prima en overal warm water.

Maandag 1 september - van Tsetang naar Samye

(routekaart) Na het ontbijt vertrekken we naar het Samye . Het is weer een mooie tocht langs de Yarlung Tsanpo rivier. Het landschap is hier heel bijzonder. Soms lijkt het wel een woestijn met diverse zandverstuivingen en soms echte zandduinen. Bijzonder zo'n woestijn op grote hoogte met sneeuw­toppen op de achtergrond. We zien yaks, deels in het water, en weer die bomen in het water. Het is geen lange tocht; maar 50 kilometer. Bij het klooster is een hotel: het Samye hotel, waar wij van­nacht zullen slapen.

... ...

Vandaag zijn we geklommen van 3100 meter naar 3700 meter.

We lunchen in het restaurant van het klooster. Er zijn geen andere toeristen. We worden elegant naar binnen geleid maar in het restaurant is het donker, benauwd en er zijn enorm veel vliegen. We gaan daarom snel weer naar buiten en nemen plaats aan stenen tafels op een binnenplaats waar we gezellig te midden van de monniken en pelgrims eten. De lunch is vegetarisch er erg groen; spinazie en sala­des.

De wc hier is by far de meest gore wc is die we ooit gezien hebben. We zullen hem daar­om maar niet beschrijven en aan ieders fantasie overlaten.

...

Na de lunch bezoe­ken we het Samye klooster. Samye klooster is het eerste boeddhistische kloos­ter dat in Tibet werd gebouwd. De bouw werd rond 775 gestart in de periode van de koning Trisong Detsen. Het klooster werd gebouwd als een verzameling van gebouwen die een centrale tempel omringen. Het kloos­ter heeft daarmee de vorm van een driedimensionale mandala. De centrale tempel zelf wordt verondersteld de mythische berg Meru voor te stellen. Een erg fraai klooster en een bijzondere belevenis! Het is moeilijk uit te leggen. De sfeer, de geur, de lichtjes, de nissen met de Boeddha's en leermeester, het gemur­mel van gebeden door mon­niken en het geluid van de Sjamanendrums in een 800 jaar oude tempel. Indruk­wek­kend!

...

Door de Chinese bezetters is er bij de inval in Tibet en de culturele revolutie heel veel vernield maar gelovigen heb­ben met gevaar voor eigen leven een aantal beelden en relikwieën weggeborgen tot het weer veilig was. Echt een heel bijzondere plek hier. Pasang weet ook veel over het interieur van het klooster te vertellen. Na de bezichtiging lopen we nog wat rond maar het is érg warm geworden, dus we besluiten een pauze in te lasten.

Het restaurant van het kloos­ter zelf vanmiddag was echt té vies. Ze laten de gebruikte borden met etensresten uren op de tafel staan. Dan wil het wel, natuurlijk ... We hebben nog niet vaak zoveel vliegen bij elkaar gezien.

Voor het avondeten zoeken we daarom een ander restau­rant. Ondanks het feit dat Samye maar een klein dorp is blijkt dat niet zo moeilijk te zijn. We gaan naar binnen bij het Snowland Yungdruk Restaurant. Dit restaurant wordt ook aanbevolen in the Lonely Planet. Het is een leuk restaurant met verschillende intieme eetzaaltjes met mooie muurschilderingen. We zitten weer tussen de gewone mensen en hebben grote lol. Het eten is bijzon­der smakelijk.

We hebben een heerlijke droge dag gehad maar onder het eten breekt buiten het noodweer los: hevige onweer en stortregens. Gelukkig zijn we op tijd binnen. Voor ons raam stormt een kudde ren­nen­de schapen voorbij. Snachts slapen we weer prima.

Dinsdag 2 september - van Samye naar Lhasa

(routekaart)We staan vroeg op om nog een stuk van de ochtenddienst in de klooster­tempel bij te kunnen wonen. ... ... De monniken zitten in hun banken en hebben een indruk­wekkende rode mantel met puntcapuchon om zich heen gedrapeerd. Er wordt voorgebeden door een oude monnik op een troon waarna de andere monniken invallen. De bekkens worden geslagen, de hoorns schallen en er wordt op de Sjamanendrum geslagen. Ook wordt er boter­thee geschonken. De hele dienst zal 3 tot 4 uur duren maar wij blijven maar een half uur. Bijzondere entourage hier. We nemen alles in ons op. Filmen en fotograferen mag niet.

Na ons bezoek maken we nog een wandeling op het kloos­ter­terrein. Er zijn diverse kleinere tempeltjes, stupa's en manimuren te bewon­de­ren.

... ...

Dan vertrek­ken we rich­ting Lhasa; een rit van 206 km (ruim 6 uur rijden). We rijden groten­deels dezelfde route terug als dat we heen gereden hebben. Dus weer door het bijzondere duinlandschap, langs de oevers van de Yarlung Tsan­po rivier en via Tsetang, waar we weer lunchen op onze stamplek.

Na de lunch door naar Lhasa. De hele rit is echt geen straf. Beter uitgerust dan op de heen­weg genieten we van het bijzondere landschap. Wat is Tibet toch mooi! Er zijn wel veel controles onderweg.

... ...

Tot nu toe merken we vooral aan de vele controles dat we in bezet gebied zijn. De Tibe­tanen zelf zijn open en vrien­delijk tegen ons. Je kan mer­ken dat ze oppassen met wat ze zeggen, maar ze zijn toch kritisch en laten er geen misverstand over bestaan dat echte Tibetanen niets moeten hebben van de Chinese bezetting.

Rond 16.00 uur arriveren we in Lhasa. De buitenwijken van Lhasa zijn modern en erg lelijk! Uit de grond gestampte Chinese flats op een kluitje.

In het centrum van Lhasa zie je nog wel veel van de oude stad en cultuur terug. We komen aan bij het Yak hotel. Het Yak Hotel ligt heel centraal vlak bij de wijk Barkhor. Barkhor is de buurt van nauwe straten en het plein voor de Jokhang-tempel in Lhasa. We hebben een goede kamer met Tibetaanse muur­schilderingen. We blijken zelfs WIFI op onze kamer te kunnen krijgen. ... ... Aan het einde van de dag gaan we met elkaar de binnenstad in. Geweldig!! Pelgrims lopen in grote rondes de korlam (pelgrimspad) om de Jokhang tempel. Sommige Pelgrims laten zich de hele rondgang onder het prevelen van mantra's keer op keer op de grond vallen (Proster­natie, letterlijk: neerwerping, ter-aarde-werping). Het moet dodelijk vermoeiend zijn. De gelovigen die dat doen krijgen van mede pelgrims geld toe­gestopt maar ervaren door Prosternatie toch vooral een gevoel van 'high' zijn, een intense mystieke ervaring. Indrukwekkend om te zien. Het is druk. Er zijn heel veel mensen op de been. We komen hier zeker nog terug. ... ...

Een van de eigenaren van het Yak Hotel is de Nederlander bij wie wij onze reis geboekt hebben.

Ons diner van vanavond in het Dunya restaurant is een wel­koms geschenk van de reis­or­ganisatie. Heerlijk en goed verzorgd eten dat buiten op het grote balkon uitkijkend over de straat geserveerd wordt. Rijst, curry, papadum, en hele echte koffie toe.

Woensdag 3 september

... ...

Lekker ontbeten in het hotel. De dag is donker en bewolkt begon­nen, maar het weer knapt al snel op. Vandaag maken we een excursie naar het Drepung klooster. Het Drepung klooster is een van de grote drie gelug-klooster-universiteiten van Tibet. Drepung is het grootste klooster in Tibet en was zelfs het grootste klooster van alle religies in de wereld. Het klooster werd in 1416 gesticht en ligt acht kilometer ten westen van Lhasa. Het bestaat uit een reeks witte gebouwen die opgestapeld zijn tegen de Gambo Utse-berg.

...

Voor de invasie van Tibet in 1959 was het een heel rijk kloos­ter met 15.000 monniken. Tegenwoordig is het klooster veel kleiner met maar een paar honderd monniken.

Het is een mooi en indrukwek­kend gebouwencomplex met talloze vertrekken en natuurlijk heel veel beelden Boeddha, Lama's en andere leermeesters. Welk klooster je ook bezoek er lopen altijd veel Tibetanen rond die hun religie beleven. Mooi om te zien hoe de mensen met thermoskannen vloeibare paraffine, en klontjes boter rondlopen en de schalen met lichtjes bij vullen. Er heerst een devote sfeer.

... ...

In één van de kloosterruimten wordt een altaar met een paar hon­derd iden­tieke Boeddha's opgeknapt. De Boeddha's worden één voor één opgepakt, afgestoft, zo nodig bijge­schilderd en weer teruggezet. Ook wij helpen een handje mee. Op een oude heilige troon van een lama ligt een kitten heerlijk te slapen. Wat is er veel te zien.

Wel irritant is het dat er voor elke ruimte die we betreden - en dat zijn er heel veel in een groot klooster als Drepung - opnieuw geld gevraagd wordt voor het maken van foto's. 1 á 2 euro per ruimte, voor telefoon, en ook voor video. Op een gege­ven moment stoppen we er maar mee.

s Middags bezoeken we het Sera klooster; ook een gelug - kloos­ter - universiteit.

... ...

Het Sera klooster (Sera Monas­tery) ligt aan de voet van de Tatipu Heuvel, 3 kilometer ten noorden van Lhasa. Het Sera klooster is gewijd aan de Gelug­pa of Yellow Hat Sekte. Het klooster kreeg de naam Sera, wat betekent wilde roos in de Tibetaanse taal, omdat de heuvel achter het klooster bedekt was met wilde rozen toen het klooster gebouwd werd.

Het klooster is mooi. In de zalen zijn scripten in goud poeder, mooie beelden, doeken en ongeë­venaarde fresco's te bewon­deren. Op de binnen­plaats - de debattuin - worden door de monniken felle debat­ten over boeddhistische leer­stellingen gehouden, De discussie gaat gepaard met veel geschreeuw en intimiderend handgeklap. We verstaan er natuurlijk niets van dus kunnen moeilijk inschatten hoe serieus het er aan toe gaat, maar het komt op ons een beetje als een show over.

... ...

Na het bezoek aan het Sera klooster laten we ons droppen in de binnenstad. We drinken wat met elkaar, kijken naar de mensen en lopen wat winkeltjes binnen. We eten in het "Makye Ame Tibetan Restaurant". ... Het is een leuk restaurant in een typisch Tibetaans gebouw gelegen in de zuidoost hoek van de Barhor straat. Het uitzicht over de korlam is goed omdat we aan het raam op de tweede verdieping zitten. Leuk!

Na het eten lopen we naar het hotel. Even wat uitzakken; we zijn best moe.

Donderdag 4 september

Pierre en Dita bezoeken van­daag het Potala paleis. Wij gaan ook naar het Potala Paleis, maar wij gaan niet naar binnen.

Het Potala Paleis staat bovenop een heuvel en geldt als het sym­bool voor Boedistisch Tibet omdat voor de bezetting door de chinezen de zetel was van de Dalai Lama en de Tibetaanse regering. Het is een majestueus gebouw.

... ...

De enige reden waarom we niet naar binnen gaan is omdat we gehoord hebben dat binnen alles heel strikt door de chinezen gecontroleerd en gereguleerd is. Het is een museum geworden. Je kan niet vrij rondlopen, gehaaste tour, geen foto's; hup hup hup. In het verloop van onze reis zullen we nog voldoende gelegenheid hebben om op een rustige manier de rijkdom van de Tibetaanse cultuur tot ons te nemen.

Om het paleis heen lopen weer veel pelgrims weer de korlam.

...

Op het plein aan de voet van de heuvel waarop het paleis staat lopen veel Chinese tourristen. Het plein is groot en ongezellig. Op het paleis zelf en op het plein is prominent een Chinese vlag geplaatst. Het uitzicht op het Paleis is natuurlijk wel onver­getelijk mooi.

We nemen rustig de tijd en lopen zonder vast omlijnd plan richting Bankhor. Onderweg dwalen we door kleine steegjes, bezoeken we ambachtelijke ateliers en kleine tempels.

Om 14.00 uur hebben we met Pasang afgesproken voor een bezoek aan de Jokhang Tempel. Jokhang tempel werd in 647 gesticht door koning Songtsen Gampo, de eerste heerser van een verenigd Tibet. ... ...

De legende vertelt dat in 643, prinses Wencheng - de tweede vrouw van Songsten Gampo -Lhasa bereikte. De prinses bracht een levensgroot beeld van Shakyamuni, ook wel Sid­dhartha Gautama of Jowo ge­noemd (de historische grond­legger van het boeddhisme) met zich mee.

De tempel werd gebouwd om het heilige beeld van de Boeddha te huisvesten. Het beeld bevindt zich nog steeds in de tempel en is het heiligste voorwerp in Tibet. De tempel werd door de jaren heen regel­matig uitgebreid, inclusief een uitgebreide reconstructie onder de vijfde Dalai Lama in de 17e eeuw. De kern van de tempel is echter nog echt uit de 7e eeuw.

... ...

Sinds de Chinese bezetting in 1951, heeft Jokhang tempel een politieke betekenis gekregen als de focus van de Tibetaanse culturele identiteit en weer­stand. Tijdens de Culturele Revolutie (1966-1976) werd een deel van de Jokhang gebruikt als een varkensstal, terwijl in een ander deel Chinese soldaten ondergebracht werden die veel oude Tibetaanse geschriften uit de tempel verbrand hebben. Pas als je nu ziet en meemaakt hoe belangrijk de tempel voor de Tibetanen is kun je je voor­stel­len hoe kwetsent, grof en bruut de schending van het heiligdom door chinezen voor de Tibeta­nen moet zijn geweest, Vandaag de dag is de Jokhang tempel is open voor pelgrims en tou­ris­ten.

... ...

Boven de hoofd­ingang van de Jokhang tempel staat een gouden wiel met acht spaken, het Dharma Wiel, geflankeerd door twee herten. De spaken van het wiel vertegenwoordigen het acht­voudige pad (naar de Ver­lichting) en de herten dienen als herinnering aan het feit dat Boeddha zijn eerste preek gaf in een hertenkamp. Vanaf het dak van de tempel heb je een mooi uitzicht over de stad met in de verte het Potala paleis. 's Avonds eten we met elkaar. Ingrid voelt zich niet lekker en gaat meteen na het eten naar bed.

Vrijdag 5 september 2014

Ingrid blijft vandaag in het hotel. Ze voelt zich niet goed en heeft ook koorts.

... ...

Jan-Arend gaat daar­om alleen op pad. Genoeg te zien in Lhasa.

Je kiest een lekker bankje op de Barhor straat. Nestelt je naast een paar oude Tibetaanse mannen en vrouwen die druk met elkaar praten terwijl ze onophoudelijk de gebedsmolen draaien en kijkt naar de kleur­rijke stoet mensen die langs je heen trekt. ... ... Jan-Arend laat zich ook nog mas­seren in een massage kliniek gerund door blinde Tibetaan­se fysiothera­peuten. Heerlijk ontspannend. De fysiotherapeuten zijn opgeleid op het blinden­insti­tuut Braille Without Bordes in Lhasa en doen hun werk heel kundig.

In één van de kleine naaiateliers koopt Jan-Arend twee prachtig gekleurde Tibetaanse patch­work tempelversieringen.

shopify analytics ecommerce