TravelByPhoto.nl
Reisverslag Rajasthan
reis 2 - deel 3
Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze vergroot. De foto′s kunnen vervolgens achter elkaar als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Namasté; aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer verwezen wordt naar de kaart van Rajasthan, dan kan deze opgeroepen worden door de link: (kaart) aan te klikken. De in het reisverslag opgenomen filmclips zijn HD opnamen. De clips worden geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op afbeelding met het pijltje klikt.
Vandaag zijn we naar Chittaugarh gereden. Chittaurgarh, de stad van de dapperen , is bekend om zijn massieve fort bovenop een heuvel. Het fort heeft een bewogen geschiedenis. Er hebben in de omgeving bloedige veldslagen plaatsgevonden. Maar dat is verleden tijd. Nu maakt het een beetje een slaperige indruk. Niet veel mensen. Het complex is zo groot dat je onmogelijk alles kunt bezoeken. We beperken ons tot een paar hoogtepunten dat is erg de moeite waard.
Mooie oude tempels met spelende apen. Indrukwekkende ruïnes. Een devote oude man die een klein tempeltje schoonmaakt. We laten alles op ons inwerken en genieten.
Na wat gedronken te hebben bij een klein restaurantje in de schaduw van een boom verlaten we het fort en laten we ons afzetten in het stadje buiten het fort. Chittaugarh is een typische Indiaas stadje. Kleurrijk, met een rijk straatleven, winkels als kiosken, een groenten markt en veel mensen die op de stoep gezeten gezellig zitten te kletsen of wat indutten. De mensen zijn erg nieuwsgierig naar ons.
Duidelijk geen toeristen gewend. Op de terugweg naar het hotel eten we een hapje met Kuldeep. Lekker, maar we kunnen Kuldeep niet echt verleiden om ons naar een klein locaal restaurantje te brengen. Durft hij niet; “is niet goed voor u” zegt hij. Weer terug in het hotel voelt Ingrid zich niet lekker.
Ze blijkt koorts te hebben dus Jan-Arend heeft deze avond een romantisch etentje in zijn eentje, maar wel onder de rijkelijk versierde boom in de tuin van het kasteel bij het zwembad.
Ingrid is nog steeds ziek. Koorts; 39.6 graden. Jammer want vandaag staat een nieuw hoogtepunt van onze reis op het programma!
We rijden naar Jhalawar waar op 20 – 22 november de Chandrabhaga Fair gehouden wordt. Voorafgaande aan de fair is er een religieus festival.
Tijdens de volle maan nacht van 'Kartik Purnima' wordt door duizenden pelgrims een duik in de heilige Chadrabhaga rivier genomen. De pelgrims menen dat daarmee hun ziel gereinigd wordt.
Wij zullen daar niet veel van meemaken want wij zijn daar te laat voor. Maar dat geeft niet want we hebben gehoord dat de Chandrabhaga Fair vooral een enorme veemarkt is.
Maar dat geeft niet want we hebben gehoord dat de Chandrabhaga Fair vooral een enorme veemarkt is. De fair is op zijn hoogtepunt. Deze markt is bij toeristen minder bekend dan de Pushkar fair maar breder van opzet. Naast kamelen, veel koeien, paarden, buffels, en ossen. Handelaren uit aangrenzende staten komen hier met hun vee om handel te drijven en elkaar te ontmoeten.
Er heerst een ongedwongen sfeer. Er is een grote kermis, een warenmarkt en er worden veekeuringen, races en “snorren”competities – wie heeft de mooiste snor - gehouden. We gaan er een paar uur heen. Een geweldige belevenis. De handelaren poseren trots met hun opgedofte dieren, de mannen hebben prachtig fel gekleurde tulbanden op – roze, geel, cyaan, groen, oranje en prachtig rood - die voor de foto ook nog eens opnieuw op het hoofd gedraaid worden zodat het niet te rommelig zit en beter uitkomt.Heel oorspronkelijk allemaal en geen toerist te zien.
De rest
van de dag blijven we bij het hotel. Ingrid heeft rust nodig. Het hotel is overigens heel bijzonder. Prithi Vilas Palace is het gewezen 130 jaar oude jachtverblijf van de laatste maharadja van Jhalawar. Een kleinzoon van hem neemt het gastheerschap heel serieus. Hij ontvangt ons als vorsten, schenkt een drankje in en vertelt honderd uit over zijn familie geschiedenis. Ook geeft hij een rondleiding door een aantal kamers in het paleis met de oorspronkelijke inrichting uit de tijd van de Maharadja. Bijzonder is vooral de trofeeënhal vol opgezet geschoten wild tot en met een paar koppen van tijgers toe. Heel bizar.
In dit hotel is het ontbijt, de lunch en het diner inbegrepen. Maar wat blijkt; ook een borrel is inclusief. Om een uur of 6, voorafgaande aan het diner, worden we met de andere hotelgasten uitgenodigd om een borrel in de grote ontvangstkamer van het paleis te drinken, inclusief hapjes. Vervolgens, om een uur of 8, zit iedereen aan met de gastheer aan één tafel voor het diner. Ingrid laat dit alles vanwege haar ziekte aan zich voorbij gaan, maar Jan-Arend heeft het die avond reuze druk met de andere gasten.
Vooral een aantal Engels sprekende Franse dames zorgen voor aangenaam gezelschap. Een beetje een feodaal sfeertje, maar voor een keer heel erg leuk.
Ingrid is nog steeds ziek. Gelukkig lukt het Ingrid wel om in de ochtend nog even naar de fair te gaan. Verder veel in bed gelegen, veel slapen, niet eten en weinig drinken. Vervelend hoor.
Jan-Arend maakt na de lunch in zijn eentje een lange wandeling over het landgoed bij het paleis en ziet roofvogels en veel spelende apen. Ook gaat Jan-Arend nog een keer terug naar het marktterrein. Het is gewoon te bijzonder en te leuk om niet nog een keer te gaan en het verveelt nooit. Één grote kleur en geurervaring met veel vrolijke ontmoetingen. Heerlijk.
Ook de borrel en het eten laat Ingrid vanavond nog aan zich voorbij gaan hetgeen Jan-Arend de nodige vragen oplevert van de Franse dames.
Of hij Ingrid wel genoeg laat drinken, of er niet een dokter geroepen moeten worden, of het geen Dengue is. Kortom; het lot van Ingrid gaat iedereen bij de borrel ter harte.
In het hotel verblijven deze avond ook een aantal Engelse dames die met elkaar een paard rij tocht van een week gaan doen. De tocht gaat van Jhalawar naar Bijapur , het kasteel hotel waar wij net vandaan komen. De paarden komen uit Bijapur en werden voor trantport ingeladen toen wij daar nog waren. Naar nu blijkt om hier naartoe vervoerd te worden. Heel toevallig. De dames gaan elke dag zo´n 30 km rijden op de paarden. Zij lijken uit een ander tijdperk te komen,of misschien juist wel uit het tijdperk van het kasteel. Ze dragen jurken van damast die waarschijnlijk ooit ergens in een museum zullen hangen! En ze zijn helemaal niet te spreken over de Indiase paarden. Ze vinden ze minder aardig.
Overigens zijn de paarden hier wel heel karakteristiek. Ze hebben de oren dichtbij staan, met de punten naar het midden gedraaid.
Na het eten is er nog sterren kijken op het dak, maar op dat moment haakt Jan-Arend af. Genoeg is genoeg en het kan ook teveel zijn.
Vandaag reizen we naar Bundi (kaart) . We hebben gelezen dat dit zo´n leuk stadje is. De stad wordt omringd door bergkloven. We logeren in het oude centrum van de stad vlakbij de hoofdstraat en het fort in Bundi Haveli wat gerund wordt door weer een andere excentrieke Engelse dame.
Het regent flink. Tot nu toe hadden we veel geluk. Ondanks het feit dat het tijdens onze reis uitzonderlijk veel regent voor Indiase begrippen, heeft de regen ons programma nooit in de war geschopt. Op de belangrijke momenten was het altijd droog.
Maar nu is aan de regen echt geen ontkomen aan. We vinden een mooi dakterras waar we lekker kunnen eten, maar het is er gewoon koud om lang te zitten. Bovendien moet je goed uitkijken waar je gaat zitten om niet nat te worden. Ingrid kruipt al vrij snel weer onder de wol omdat zij nog ziek is, terwijl Jan-Arend de stad in zijn eentje verkent en zich lekker laat masseren achter een groezelig gordijntje in een drogisterij. Geweldige belevenis dat naar meer smaakt. En dat kan; ook bij de kapper en in de stomerij in de hoofdstraat is het mogelijk om een Ayurverische massage te krijgen! Weer merken we dat we deze reis bestemmingen uitgezocht hebben die niet op de meest gangbare route liggen van de bekende reisorganisaties. Veel bijzondere ervaringen. Leuk om in zo´n korte tijd zoveel van het oorspronkelijke India/ Rajasthan mee te kunnen maken.
Vandaag blijven we in Bundi. De stad is beroemd om zijn ingewikkelde gravures en mooie muurschilderingen. We zien veel muurschilderingen op huizen vlak bij ons hotel. Gelukkig is het weer beter vandaag en gaat ook de conditie van Ingrid langzaam maar zeker vooruit.
Er blijkt een festival te zijn; de Bundi Utsav met folkloristische optochten en dansgroepen. Dat spreekt ons als Schagenesen – gewend als we zijn met de Westfriese variant op dit festijn – natuurlijk enorm aan. Nou ja . . . bij wijze van spreken dan. We gaan op tijd naar het fort waar veel Indiërs zich aan het voorbereiden zijn voor het festival. Veel felle kleuren, apendansers, muziek, danseressen en acrobaten. We maken er een lekker dagje van met wat kuieren, fotograferen en filmen. Ingrid is zo goed als weer beter.
Vandaag verlaten we Bundi en reizen we door naar Pachewar. Onderweg stoppen we in een aantal kleine dorpjes waar we nieuwsgierig door de plaatselijke bevolking ontvangen worden en veel lol met elkaar hebben. De volwassenen zijn net zo nieuwsgierig als de kinderen en iedereen wil graag op de foto. De vrouwen uit het dorp dragen alleemaal hetzelfde model neussieraad.
Pachewar is een klein dorpje dat in geen boek of reisgids terug te vinden is en waar niemand – zelfs Kuldeep – ooit van gehoord lijkt te hebben.
Als we aankomen blijkt het inderdaad een heel klein dorp midden op het platte land aan een smalle onverharde weg te zijn. We maken een lange wandeling door het dorp dat bij een meertje ligt.
De mensen komen terug van het land. Afgeladen tractors dienen als openbaar vervoer. Veel straathandel weer. Al met al een heel levendig gebeuren.
Het hotel waar we in Pachewar verblijven is weer bijzonder. Een groot fort dat goed bewaard gebleven is met enorme wallen, imposante poorten, veel ballustrades en ruime appartementen, versierd met prachtige antieke fresco’s waar wij de enige gasten zijn. Onze kamer is ook echt geweldig groot en de hoeveelheid personeel dat aanwezig is doet vermoeden dat we een persoonlijke staf hebben toegewezen gekregen. Hier moet toch verlies gedraaid worden! Niet normaal maar wel super leuk. Iedereen doet geweldig zijn best om het ons naar de zin te maken.
'S avonds hebben ze voor ons een programma georganiseerd; een danseres onder begeleiding van een trommelaarster komt voor ons optreden. Een grote binnenplaats met 2 stoeltjes... surrealistisch. We zien de bui al hangen, en ja hoor, wij moeten ons verkleden. Jan-Arend krijgt een fraaie drollenvanger aan + tulband op de kop en Ingrid krijgt een mooie sari om zich heen gedrapeerd. En zo moeten we allebei even met de danseres meedansen. Daarna is er een buffet voor twee. Heerlijke curry gerechten! Tot laat in de avond horen we de trommels van een trouwerij in de buurt. We proberen die in een avondwandeling nog te vinden, maar dat lukt niet goed. De grond is erg modderig en het is pikkedonker omdat totaal geen verlichting is. Een avondwandeling wordt onder die omstandigheden al snel een hachelijk avontuur.
Dat is schrikken. Ingrid blijkt, net nu zij het gevoel heeft weer helemaal beter te zijn, onder de uitslag te zitten. Benen, knieën en armen zijn dik en warm. Wat een pech nu weer. We vragen of er een dokter kan komen. De dokter komt een poosje later op de brommer. Wij zitten op ons platje voor de hotelkamer als de dokter komt. 5 man personeel loopt mee, want dit is sensatie.
Volgens de dokter is Ingrid allergisch voor de temperatuur wisselingen, maar dat gaat er bij ons niet in. We zijn al 3 weken onderweg en zoveel heeft de temperatuur niet geschommeld. Maar goed, een allergische reactie is het duidelijk wel. Ingrid krijgt 2 soorten pillen en een smeerseltje voorgeschreven dat even later netjes gebracht wordt en inderdaad het slaat aan en de allergische reacties trekken langzaam maar zeker weg.
Vandaag krijgen we van een locale gids die in het hotel werkt een rondleiding door het dorp. Erg leuk. We stoppen bij een vrouw die met een molen olie perst, we zien een vrouwelijke smid met enorm veel armbanden. Zij is een nomade. In dit gebied leven veel nomaden. Zij trekken per ossenkar (incl. volledige huisraad) door het land en verdienen hun geld als zilversmid.We bezoeken een schooltje, de wasplaatsen bij het meer .
Tot slot krijgen we een kookdemonstratie op de binnenplaats van een huis. In korte tijd bakt en kookt de vrouw op een houtvuurtje heerlijke hapjes voor ons. Vooral fascinerend is het om te zien met hoeveel routine de vrouw de verschillende kruiden in de hand mengt die dan precies de goede smaakcombinatie opleveren. ‘S avonds staan de 2 stoeltjes weer pontificaal opgesteld voor een volgend programma onderdeel. Een poppenkast voorstelling. Onze kamer is twee hoog met uitzicht en een balkon op de binnenplaats.
Zodra Jan-Arend – die op het balkon een boek leest – zijn kop boven de balustrade uitsteekt, begint op de binnenplaats de poppenspeler op een fluit te spelen. Zodra hij gaat zitten stopt de fluit. Zo gaat dat een paar keer. We besluiten het maar als een lokroep op te vatten en gaan naar beneden. We krijgen een fraaie voorstelling die we uiteraard niet kunnen verstaan maar dat ik niet erg; het is evengoed leuk. We willen een goede fooi geven, vooral omat we de enigen zijn, maar zijn poppen blijken te koop, dus kopen we naast een gewone fooi ook een pop die zijn familie zelf gemaakt heeft. Leuk! Wel vrij zwaar om mee te nemen. We sluiten de dag af met een dinerbuffet in het Fort. De vakantie begint nu toch echt op zijn einde te lopen. Morgen de laatste halteplaats voor Delhi: Alwar.
Voordat we in Alwar zijn maken we een stop in Jaipur, de hoofstad van Rajasthan. We hebben Jaipur niet in ons reisschema opgenomen omdat we er als eens waren, maar het is een hele leuke stad. We willen – nu de gelegenheid zich voordoet – de mogelijkheid om een lange stop te maken voor een paar uurtjes wandelen door deze stad niet aan ons voorbij laten gaan.
De georganiseerde chaos van een Indiase stad blijft fascinerend! We kopen in Jaipur een aantal souvenirs voor thuis en Ingrid weet ook een prachtige zilveren hanger met ketting te scoren.
Na de stop in Jaipur reizen we door naar Anwar. Het is nog wel een stukje rijden.
Ons hotel in Anwar is het Hill Fort Kesroli hotel. Het is klein fort uit de veertiende eeuw! Leuk ingerichte kamers, en ook hier een binnenplaats. Rond 5 uur wordt een soort high tea, met thee en koffie en lekkere hapjes op de binnenplaats georganiseerd. Het hotel blijkt bijna helemaal vol geboekt te zijn met jonge – verliefde – stelletjes uit New Delhi die hier zijn neergestreken voor een lekker weekendje samen (met telefoon)
Ook de jonge moderne Indiër kan niet meer zonder z’n smartphone. Ongelofelijk al die verliefde stelletjes die heel romantisch met ieder een telefoon aan het oor gezellig “samen” zijn.
Tijdens de tea is er entertainment. Een groep mannen in traditionele kledij maakt muziek. Ook worden er verhalen verteld op een manier die misschien op cabaret lijkt. De Indiërs zelf moeten er in ieder geval erg om lachen, maar helaas, wij begrijpen er niets van. Het eten in het hotel is erg uitgebreid en niet duur. De volgende dag is het al weer
Laatste dag. Het vliegtuig naar Amsterdam gaat pas vannacht, dus we hebben nog een volle dag tot onze beschikking. We besluiten op tijd naar Delhi te vertrekken. De stop in Jaipur is ons goed bevallen. We hebben zin in een extra dagje stad en chaos na al die dorpjes.
Kuldeep begrijpt ons in eerste instantie verkeerd. We hebben ons gevraagd in het centrum van de stad af te zetten, maar hij denkt dat wij daar het winkelgebied in het nieuwe gedeelte van Delhi mee bedoelen. Super modern, schoon, hoge wolkenkrabbers . . . kortom niet wat wij bedoelen.
Het drukt ons wel met onze neus op de feiten. Wij genieten van het traditionele India met z’n chaos, koeien op straat en kleine winkeltjes, maar voor de moderne Indiër hoort dat bij de geschiedenis. Men is juist super trots op het moderne – westerse – India en wil dat wij daar kennis van nemen. Andere keer, nu willen we – zolang dat nog kan – toch echt nog even het oude Delhi in. Omdat het zondag is zijn veel winkeltjes helaas dicht. We maken een tour met een fietsriksja en vinden toch nog wat leuke dingen om mee te nemen. Een paar fraaie nandi’s, de heilige stier. Zelfs 1 van marmer. Wel even sjouwen, want het is flink zwaar!
Aan het eind van de dag zien we nog een behoorlijke brand in een steeg. Eigenlijk verbaas je je erover dat het niet veel vaker gebeurd met al die mensen die overal maar potten olie verwarmen. En winkels die het hele jaar door vuurwerk verkopen maar alleen een papieren kartonnetje buiten hebben hangen dat je er niet mag roken.
Om 6 uur hebben we afgesproken met onze gids en dan gaan we met hem uit eten in een tentje dat hij zelf uitgezocht heeft, lekker eten.
Dan is het tijd om naar Delhi airport te gaan. Chaos. Eindeloos wachten in een rij waar de pennenlikker een wedstrijd hielden in traineren. De man van onze rij won met glans. Gelukkig waren we vroeg dus niet alleen de pennenlikker maar ook wij hadden de tijd. We blijken fors te veel bagage te hebben, dus halen we nog maar een paar nandi’s uit de koffer om in de handbagage te doen.
Uiteindelijk, rond 2 uur snachts vertrekken we. Vol vliegtuig!
We vliegen op schema en komen om 6 uur Nederlandse tijd weer op Schiphol aan. Bram en Marjon staan er al en brengen ons weer veilig thuis. Thuis is het weer heerlijk opgeruimd en staat er een gezellig bloemetje. Fijn!! Het was een geweldige reis.
Einde
