TravelByPhoto.nl









Reisverslag Birma/Myanmar
DEEL 1


 ...

Inleiding 

Lange tijd was Myanmar een "no go area" vanwege de bru­te militaire dictatuur die het land in een ijzeren greep hield. Maar in 2011 leek daar voorzichtig verandering in te komen.  Het regime liet de teugels iets vieren. Veel po­li­tieke gevangenen werden vrij­gelaten.

Op 1 april 2012 zijn tussen­tijdse verkiezingen gehou­den voor een deel van het par­le­ment waaraan ook de­mo­cra­tie-icoon Aung San Suu Kyi meedeed met haar partij Na­tio­nal League for Demo­cracy (NLD) ...

Aung San Suu Kyi heeft daar­bij een parlementszetel ver­overd. Vervolgens heeft de oppositie ook de oproep om het land te boycotten in­ge­trok­ken en wordt klein­­scha­lig toerisme gepromoot.

"Use Your Liberty to Pro­mo­te Ours " is het motto van de oppositie. Tegen deze ach­ter­grond vonden wij het ve­rant­woord om een reis naar Myanmar (Birma) te plan­nen. Een lang gekoes­terde wens ging daarmee in vervulling.

Helaas is de situatie in Myanmar inmiddels (2022) in negatieve zin veranderd en voert het leger met veel ge­weld weer een schrik­bewind uit.

Route week 1: Yangon • Taungoo • Pyay • Bagan • Mandalay
Route week 2: Mandalay • Kalaw • Inle Lake • Mandalay
Route week 3: Mandalay • Hsipaw • Kyauk Me • Pyin Oo Lwin • Mandalay • Yangon
Route week 4: Yangon • Maung Shwe Lay • Lintha Village Ngapali • Yangon

Voor bij het reisverslag 


Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze ver­groot. De foto′s kunnen ver­volgens achter elkaar als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Khiri Travel aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer ver­wezen wordt naar de kaart van Myanmar, dan kan deze opgeroepen worden door de link: kaart van Myanmar aan te klik­ken. De in het reis­verslag op­ge­no­men filmclips zijn HD op­na­men. De clips wor­den geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op af­beelding met het pijltje klikt.

Deel 1 - Van Yangon naar Bagan;


Onze reis is weer georga­niseerd door Namasté. Namasté belde vandaag dat het in het westen van Myanmar (Sittwe en om­geving; onderdeel van onze reis) nog erg onrustig is, en dat we daarom mogelijk ons reisplan bij moeten stellen. 

Dag 1 - dinsdag 30 oktober 2012


We vertrekken naar onze doch­ter Marjon, in Aker­sloot. Zij brengt ons naar Schiphol.

...

Op Schiphol nemen we af­scheid. Er is geen directe vlucht naar Yangon, dus we vliegen naar Singapore met Singapore Airlines. We heb­ben samen een kilo of 7 te veel, maar gelukkig wordt er geen probleem van ge­maakt. We hebben elk wijn in de koffer, want we begre­pen dat wijn niet goed te krijgen is in Birma. Op Schiphol wat rond­gekeken. Altijd leuk, die sla­pende, werkende, shop­pen­de en gehaaste mensen van over de hele wereld te obser­veren. Ook altijd leuk is het om naar de vliegtuigen te kijken. Ein­delijk mogen we het vliegtuig in.

Het vliegtuig sukkelt over de startbaan tot hij stopt. Dan klinkt het gebrul van de mo­to­ren en je wordt achter­in je stoel gedrukt. Dat is ons "WOW"moment. Vanaf dan; pijlsnel omhoog!! Naast ons in het vliegtuig zit een man die een beetje ziek lijkt. Hij heeft een zakje met heel veel pillen op schoot waar hij nogal mee bezig is. Achter ons zijn 2 lege plek­ken. Hij ver­trekt daar heen zodat wij sa­men 3 stoelen hebben. Fijn!

Ingrid zit aan het raam. Wel boven de vleugel, maar je kunt niet alles hebben. Sin­gapore Airlines is prima!! Geweldige verzorging en heel vriendelijke mensen. We krij­gen een lekkere war­me lunch met ook een broodje ( toast en kaas) en zelfs een cornetto ijsje toe! Tevens wordt een aardige bel wijn geserveerd. Wel een lange zit. Genoten van de sterrenhemel en de maan, en een klein flikkerend lichtje onderaan de vleugel.

Dag 2 - woensdag 31 oktober


Behoorlijk lange reis! Na Schagen, Akersloot, Schip­hol, een kleine 3 uur wachten en vervolgens in 12,5 uur naar Singapore. In Singapore weer 2 uur wach­ten en dan in 2 uur en 50 minuten naar Yangon. Lang, maar het gaat wel voor­spoe­dig.

In Yangon kaart van Myanmar gaan we vrij vlot door de douane ( we hebben het visum in Nederland al laten regelen door de ANWB).

Onze chauffeur Aung Win staat ons al op te wachten. Hij is er voor de eerste week. We rijden in een rode Nis­san. We gaan eerst naar het kantoor van Khiri travel, dat is de or­ga­nisatie die voor Namasté een hoop regelt. Edwin, een Nederlander, zwaait daar de scepter. We worden vriendelijk onthaald, en bespre­ken ons reisplan.
We hadden naar Sittwe zullen gaan, en Mrauk U. Daar kunnen we nog steeds heen, er zijn permits voor nodig en die zijn er, maar er geldt een avondklok en de dorpjes waar we zo graag heen willen zijn nu niet toe­gankelijk. Omdat we dat het leukste vinden, be­slui­ten we de reis aan te pas­sen.
We bespreken wat wij leuk vinden, en bij Khiri Tavel gaan ze een en ander voor ons omzetten.

Daarna gaan we naar ons hotel; East hotel. Goed hotel. Kamer met goedwer­kende airco. We gaan een uurtje plat voordat we richting markt en stad vertrekken. Yangon is veel moderner dan we had­den gedacht. We hadden een beeld in ons hoofd als de eerste keer Delhi, een aantal jaren gele­den.

myanmar

Maar niets is minder waar.

De wegen in Yangon zijn goed. Duidelijke stoplichten met een soort lopende pop­petjes erop. Vaak ook ver­lich­te borden die de seconden-nog-te- gaan aftellen.

Het valt op dat er geen brom­mers - zo typerend voor an­de­re Aziatische ste­den - op de weg zijn. Het blijkt dat deze in Yangon verboden zijn door het militaire regiem.

Op de markt is het lekker troe­perig. Allerlei vissen, al of niet gedroogd, kruiden, nood­les. Ergens zijn ze zelfs kippen aan het onthoofden ... slik ...

Even later gaan we naar een Sule pagode aan het eind van de straat waar ons hotel staat. Bij een stalletje bij de poort worden we afgezet. Er wordt gezegd dat we daar de entree entree moeten beta­len, maar verderop blijkt pas de officiële ingang te zijn; weer be­ta­len dus! Niet te naïef zijn in het vervolg dus . Maar ja, de pa­go­de is erg mooi en er is veel te zien.

We drinken ergens lek­ke­re koffie, en dan gelo­ven we het wel. Het is er warm en we zijn moe van de reis. Aan het eind van onze reis zullen nog terugkomen in Yangon! In het hotel is het koel en ze hebben er lekkere nasi.

Dag 3 - donderdag 1 november


Op tijd op en ontbijt in het hotel. Aung Win wacht ons voor het hotel op met zijn auto voor de rit naar Toungoo detailkaart van Myanmar

Om 8 uur vertrekken we voor een lange reisdag. Pas tegen kwart voor 4 komen we op onze bestemming aan. On­der­weg stoppen een paar keer. Onder andere bij een rustiek meertje, waar we ook koffie drinken. Tussen de mid­­dag eten we in een klein tentje curry, rijst en groen­ten. Het is warm ondanks de airco. Ingrid sukkelt daarom wel de nodige keren in slaap.

...

We begin­nen de dag met een stop bij een heel groot Boed­dha beeld, bij een tem­pel in Pegu /Bago. Onderweg komen we leuke dingen tegen, zoals een heleboel een­den die de weg over­ste­ken. De eenden wor­den hier vooral gehouden voor de eieren. Langs de weg wordt van alles ge­maakt, zo zien we ook bamboe stoelen gemaakt worden. Die zie je hier veel. Ondertussen ko­men allerlei auto's en bus­­sen voor­bij die uitpuilen van de mensen. Vooral ook op het dak, bovenop tussen de al­ler­hande baggage.

We rij­den een poos achter een auto, die volgeladen is met varkens. Het is akelig om te zien hoe ze gewoon bovenop elkaar gestapeld liggen. Zelfs de krul is uit de staart. We komen ze wel 5x tegen. Een lange dag voor ze, waar­schijnlijk ook de laatste! Mensen zijn aan het werk op het land, met of zonder karbouwen. Er is veel teak­hout gekapt in het ge­­bied waar we doorheen rei­zen. Vroeger deden de Engel­sen dat ook al, maar die had­den ook een plan, en plantten ook weer nieuwe bomen aan. Nu wordt er door het regiem al jaren rück­sichtslos gekapt. myanmar myanmar De op­brengst van het hout gaat alleen maar naar de re­gering zelf, niet naar de men­sen. Het hout wordt bijna al­le­maal geëxporteerd naar voor­al China en ook wel India. Aung Win zegt dat de regering heeft aangekon­digd dat ze na 2014 niet meer zullen kappen. Maar, zegt hij, dan zal er ook bijna geen teakboom meer over zijn.

We rijden langs treinover­gangen. Die worden niet to­taal genegeerd als in India, maar er gaan toch nog de no­dige mensen onder de geslo­ten bomen door. De treinen rijden vaak maar 1x per dag heen en weer terug. Vaak zijn het hele oude af­ge­dankte trei­nen uit China. Opium schijnt in Birma nog levendig verhandeld te worden in ge­bie­den die door de mensen als secret places worden omschreven.

Het Amazing Kaytu hotel in Toungoo is redelijk. We ma­ken een wandeling in de om­geving van het hotel. Er is niet zoveel te beleven in het stad­je. We drinken wat en eten ergens net buiten het cen­trum, niet zo ver van het hotel vandaan. Jan-Arend gaat aan de noodles en Ingrid aan de rijst met kip en groenten. Erg smakelijk. Jan-Arend neemt er een groot glas bier bij, ingrid een fles water. Totale schade; 5 euro! We zullen hier niet failliet gaan.

Dag 4 - vrijdag 2 november


Vandaag is een lange reisdag naar Pyay (detail kaart). We dringen dieper Myanmar binnen. 

Om 8 uur vertrek uit het hotel. Al snel rijden we de heuvels in. Veel bossen met teakbomen, maar ook veel kale stukken waar alle teak­bomen gekapt zijn. Dat is een trieste aanblik.

myanmar

De weg van vandaag is smal en nog maar kort geasfal­teerd volgens Aung Win, die de weg ook voor het eerst rijdt. Er is in dit gebied bijna geen toe­risme. Het is een erg mooie tocht.

Tegen tienen drinken we kof­fie in een koffiehuisje aan de kant van de weg. Overal huisjes van gevlochten bamboe. Klein, maar ze zien er heel redelijk uit. Er is dui­delijk meer wind in de ber­gen. Hier kan de airco uit en gaan de autoramen open.

myanmar

Onze tweede stop maken we in een dorpje van de Karen bevolkingsgroep. We lopen het dorpje in. We zien men­sen in klederdracht. De hui­zen zijn gebouwd op bam­boe­palen boven de grond. Dat maakt de huizen van binnen koeler. Naar de huiskamer leiden kleine trappetjes van bamboe. Onder of bij het huis veel vee; ossen, varkens en kip­pen met kleintjes. Leuk.

In één van de huizen die we bezoeken is een vrouw aan het weven. En natuurlijk zijn er overal kinderen die ons geïnteresseerd volgen. De hele kleintjes zetten het nog al eens op een brullen als ze ons zien; wij zijn hier maar vreem­de wezens! Een jongen laat trots zien hoe goed hij met een katapult kogels van klei kan schieten. De jongens hebben hier vaak een ka­ta­pult en doen er allerlei spelletjes mee. De kleien kogels maken ze zelf.  De jongen vertelt ons dat hij vandaag al zo'n 200 klei­kogels verloren heeft! myanmar

Als we ergens zitten te eten zien we een man een tan­den­stoker pakken van tussen de gevlochten bamboe muur. Na gebruik stopt hij de tanden­stoker terug in het potje van de tandenstokers ... brrr gelukkig hebben we zelf tan­denstokers bij ons!

myanmar

Veel verschillende bomen en struiken. Parasiet­ach­tige planten die woekeren om de bomen en de takken. Het lijkt wel een jungle. Iemand plukt orchideeën in het bos. Hij verkoopt ze aan de chinezen, die naar hun zeggen ALLES kopen. Veel ossenkarren. Ergens is men olifanten aan het trainen.

Mooie vergezichten en rivieren.

myanmar

De mensen hier hebben veel thanaka op hun gezicht. Een soort klei achtige substantie afkomstig uit een boom­stronk. Het moet helpen tegen de zon, goed zijn voor de huid, en het doet de mensen vooral lichter lijken, een schoon­heids­ideaal hier.

Veel hele kleine winkeltjes. Ook wordt er veel op betel­noten gekauwd, wat de ge­bitten niet erg fraaier op maakt.  Rode afbrokkelende tanden. Een verslaving. We horen dat de inhoud van het pakketje waar de betelnoten inzitten door de jaren heen veran­derd is van samenstel­ling. Steeds sterker spul in com­bi­natie met tabak. Er komt door dat sterkere spul nu vaker mond­kanker voor. Een toenemend probleem.

Rond 5 uur komen we aan bij het Lucky Dragon Hotel. Een leuk hotel met kleine appa­r­tementjes, een terras bij de kamer én wifi!

Dag 5 - zaterdag 3 november

8 uur vertrek uit het hotel. We komen onderweg een trouw­erij tegen. Even stop­pen. We worden onthaald alsof we zelf bruid en brui­degom zijn. Heel hartelijk, heel bijzonder. Lek­ker kneu­terig, plastic stoeltjes en tafeltjes en een kopje met heet water en een zakje Nes­café erbij. En cake natuurlijk. We worden aan de familie voorgesteld. De bruid is in het wit, met ook een flink witgemaakt gezicht. De bruidegom is ook in het wit. We maken wat foto's en beloven ze te e mailen.

Buiten aan een tafeltje wor­den de cadeautjes en giften voor het bruidspaar ingeza­meld. Dat wordt allemaal goed bijgehouden in een groot boek. Een hele lijst met namen en bedragen. Het gemiddelde bedrag is 1 euro. Ook wij laten een donatie achter.

Doorgereden naar een plek waar veel ossenkarren zijn. Ze komen als in een file aan­rijden. Allemaal volgeladen met vooral maïs, en ook wat suikerriet. Het is een drukte van jewelste. Piepende kar­ren met hele grote wielen.

Weer verder rijden tot we een rij met vooral jonge mon­niken die achter elkaar lopen zien. Ze stoppen en krijgen rijst gedoneerd van mensen langs de weg. Een beeld dat we nog veel tegen zullen komen tij­dens onze reis.

... ...

Bij de lunch hebben we nog niet zo heel veel trek; Jan-Arend vraagt of ze brood hebben. Nou, dat hebben ze wel. Jan-Arend krijgt 3 bo­ter­hammen die drijven in de melk... Ingrid houdt het maar bij een banaan en een flesje sinas.

...Waar we eten laat een vrouw zien wat ze op hun gezicht doen, en hoe ze het doen. Een houten bord, wat water erop en dan met een soort boom­stammetje erover wrij­ven tot het de goede sub­stan­tie heeft. Ze doet het ook bij Ingrid op.

Even rondgelopen. We kijken bij een bus met veel mensen er in én erop. Ze zijn vrolijk en willen wel op de foto. De chauffeur stinkt redelijk naar de drank. Straatventers die de mensen van eten en snacks voorzien. Vaak is het een soort kruising tussen een bus en een vrachtwagen.. Ook veel mini­busjes met een maxi aantal mensen. Achteraan hangt dan een soort touw waar de men­sen die er half uit hangen zich aan vast kunnen houden.

We rijden langs een grote uni­ver­siteit. We horen dat de universiteiten door het re­giem express naar buiten de steden verbannen zijn. Immers, dan heb je een be­tere controle op lastige stu­denten en hun demon­stra­ties!

Volgens onze gids zijn weg­werkers hier heel blij met hun baan. Dat zal zo zijn, maar het is een hard be­staan! Zonder bescher­mings­maatregelen zo hard werken, op slippers of zelfs blote voeten. Teertonnen die opengereten langs de weg liggen; kleine vuurtjes waar de teer boven wordt opge­warmd in een soort gieter die ge­bruikt wordt om de teer op het wegdek te sproeien.

De weg is niet geweldig zijn, en we rijden niet zo hard, maar dankzij onze vakkun­dige chauffeur gaat het allemaal nog vrij vlot. de auto's hier zijn overigens wel erg oud, maar ze doen het nog goed, en worden heel netjes onder­houden. Geen butsen en deuken. Men rijdt ook heel galant. Zoals iemand het uit­drukte; het enige teken van ernstigste irritatie is als een chauffeur zijn wenkbrauwen optrekt!

...

Later komen we ossen­wagens tegen gevuld met pinda's.

Vandaag weer van 8 tot 5 ge­re­den, maar toch een goede dag gehad; veel gezien.

Als we in Bagan (detail kaart) aankomen treffen we daar ook een goed hotel. Het Kaday Aung Hotel. Goede kamer en weer een leuk terras voor de kamer. Het onweert even, maar de regen zet niet door. We eten in een heel klein Italiaans restau­rant­je. Smakelijk!

Dag 6 – zondag 4 november

...Ontbijtbuffet in het hotel buiten. Ons hotel ligt in Nieuw Bagan. Daarom gaan we na het ontbijt met de auto naar oud Bagan.

We bezoeken de markt. Altijd leuk en erg druk. Veel mooie manden, en houten bakken met verschillende soorten rijst. Keurig gerangschikte rijen bladeren, vis die soms érg bloederig gesneden wordt, kippetjes die ontleed worden. Kruiden, een ho­ning­raat met vliegen.

Ingrid laat een blauw hes maken, wat s avonds bij het hotel wordt afgeleverd.

We maken een rondje langs stupa’s, pagodes en tempels. Bagan was van de 9e tot 13e eeuw de hoofdstad van het Koninkrijk van Pagan, het eerste koninkrijk dat de ver­schillende regio’s verenigde die later het moderne Myan­mar zouden vormen. In de hoogtijdagen waren in de vlakte van Bagan meer dan 10.000 boeddhistische tempels, pagodes en kloos­ters gebouwd, waarvan de overblijfselen van meer dan 2200 tempels en pagodes nog tot op de dag van van­daag te zien zijn. Een enkele kun je ook in en op. Heel bijzonder. We raken in gesprek met 2 student-monniken die Engels leren en graag met ons oefenen.

... ...

Veel toeristen fietsen hier rond. Het is wel érg warm! Het is zonnig, af en toe een beetje bewolkt.

We maken een goede stop bij een vegetarisch restaurantje. We nemen lassi en pannen­koek. Lekker! Even een beet­je afkoelen en dan laten we ons weer naar huis brengen. De lucht is niet zo mooi. Jan-Arend gaat nog even zwem­men in het zwembad bij het hotel.

... ...

Om half 5 haalt Win ons weer op. We gaan naar een stupa waar vanaf je de zonsonder­gang kunt zien. Er zijn vrij veel mensen, want omdat het toeristen seizoen is heb­ben ze een aantal stupa’s afgesloten uit angst voor vernieling. Er zijn er dus maar een klein aantal waar je op kunt klimmen.

...

 Maar we hebben niet echt last van de andere mensen. We hebben ons statief mee, genieten van het uitzicht, en maken de nodige foto’s en filmbeelden. Tussen de stu­pa’s veel stoffige kuddes runderen; zij gaan aan het eind van de dag weer naar het dorp terug.

Dag 7 – maandag 5 november 2012


Vandaag een beetje een rustdag.

Vanmorgen voornamelijk bij het huisje gebleven. Jan-Arend heeft nog een uurtje rondgelopen. In de buurt van het hotel zijn een paar stu­pa’s, maar verder is New Bagan niet zo interessant. Ingrid heeft bij het huisje wat geart journald. Daarna samen lezen .

Tussen de middag een pannenkoek gescoord. Lekker!

Half 4 worden we door Aung Win met de auto opgehaald en naar een plek aan de rivier gereden waar we samen in een bootje de grote, brede rivier opgegaan met een jongen als stuurman. ... ... We gaan de zonsondergang boven de stupa’s vanaf het water beleven. Ondanks het feit dat er nogal wat bewol­king is toch mooi om te zien en een geweldige rustge­ven­de en romantische beleving.

Retour hotel waar Jan niet erg lekker is; 38.8. Keelpijn. Met paracetamol zakt het wel wat, en kunnen we gaan eten en pakken.


Dag 8 – dinsdag 6 november 2012


6 uur op!! ontbijt, rijden! Afscheid van Bagan. Eerst maken we de de zonsopgang op de vlakte nog mee op de top van een stupa. ... ...Eigenlijk zijn we net even te laat, maar uitzicht is adembenemend en we genieten van het van het gouden licht. Veel lucht­ballonnen! Lijkt ons ook heel mooi hier, maar het prijs­kaar­tje van 350 dollar heeft ons daar toch van weer­houden.

...

Naar week 2