TravelByPhoto.nl







Reisverslag Ladakh
DEEL 1


 ...

Inleiding 

Weer een Indiareis! We kunnen het niet laten. Gekscherend zeggen we wel eens tegen elkaar dat we in een vorig leven beslist in India gewoond moeten hebben. We voelen ons thuis in dat inmense land.

De reis die we dit keer gaan maken belooft weer een heel bijzondere te worden. Normaal reizen we niet in de maand juni af naar India. Veel te heet. Maar deze reis wordt een echte Himalaya reis naar Ladakh en het tijdslot waarbinnen je goed naar en in Ladakh kan reizen is juni-juli-augustus. De eerste passen gaan vaak pas rond eind mei- begin juni open en sluiten september - oktober.

Vanuit Delhi en de beroemde Hindoe bedevaartsplaats Haridwar aan de Ganges zullen we via de residentie van de Dalai Lama (Dharam­sala) en het “hippieoord” Manali over land naar Ladakh reizen. Onderweg zullen we over de op één na hoogste autopas van de Wereld gaan. Maar of dat lukt? Bij vertrek uit Neder­land lijken de passen nog dicht. Dus hopen maar!

Voor bij het reisverslag 

Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze ver­groot. De foto′s kunnen ver­volgens achter elkaar als diashow bekeken worden. Als u een link, bij voorbeeld: Namasté; aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer ver­wezen wordt naar de kaart van Myanmar, dan kan deze opgeroepen worden door de link: kaart aan te klik­ken. De in het reis­verslag op­ge­no­men filmclips zijn HD op­na­men. De clips wor­den geopend en kunnen bekeken worden in een apart venster dat vanzef opent als u op af­beelding met het pijltje klikt.

Deel 1: Door India over de weg naar Ladakh


Dag 1 - woensdag 1 juni

Onze dochter Marjon en haar vriend Bram brengen ons weg naar Schiphol. We vlie­gen met Lufthansa via Frank­furt naar Delhi. Het vliegtuig arriveert te laat in Amsterdam vanwege staart­wind problemen in Frank­furt en we hebben daarom 30 minuten vertraging. Frankfurt is een erg saaie luchthaven/stop. Maar ja, het overstappen scheelt een boel geld. We hebben een voorspoedige vlucht.

De luchthaven Delhi is in de loop der jaren erg veranderd. De eerste keer dat we hier kwamen was er één grote bagage band die door een gore ruimte ging, en zoek het maar uit met je koffers. Nu is het licht, schoon, en een grote moderne aan­komst /vertrekhal. Het doet wel wat aan Schiphol den­ken. We worden keurig opgehaald door meneer Singh van het Indiase reis agentschap. Het is midden in de nacht. Delhi is uitge­stor­ven. ...

Om half 3 s'nachts arriveren we in ons hotel. Het Broadway Hotel. Ondanks het late tijdstip worden we verwelkomd met een oranje bloemenslinger! We moeten van alles invullen in dikke boeken. Dat moet heel pre­cies. Als er een kolom is waarboven staat "days" en je vult 24 in, dan krijg je het boek weer terug; of je er nog even "days" achter wilt zetten. We bestellen een fles water, en als we na een half uur wachten net in bed liggen wordt er geklopt; was het 1 of 2 flessen? Een poosje later komt het dan. Ja, we zijn weer in India. Zo gaat het hier en dat is eigenlijk ook weer wat we leuk vinden. De kamer is saai, maar zeker voor een stadshotel netjes en er is airco.

Dag 2 - donderdag 2 juni

Als we s'morgens in de koffer kijken blijkt een pak wijn te zijn gaan lekken. In India is vrijwel geen wijn te krijgen, en daarom nemen we altijd elk 2 pakken Aldi wijn mee. Eentje is er dus gaan lekken, maar het toeval wil dat Jan deze keer zijn kleding voor het eerst in aparte zakken verpakt heeft. Eigenlijk is er maar 1 broek die wat rood gekleurd is en die dat van zichzelf niet was. Het valt dus mee.

Het is erg warm in Delhi; 42 graden celcius! Wauw! We gaan ontbijten in het hotel en dat is een verrassing! Mooie ontbijtzaal met daarin een oude Engelse auto, die als soort tafel voor buffet fungeert. Leuk! Onze eigen tafel heeft een glasplaat. Daaronder liggen verschil­lende oude typisch Indiase voorwerpen. Erg smaakvol gedaan allemaal. Na het ontbijt reizen we door. We gaan op tijd op pad want we willen zo vroeg mogelijk op onze volgende bestemming zijn: Haridwar. De stad Delhi uit is het vrij rustig. De file staat de andere kant op en al snel wordt de auto omringd door fietsriksja's, tuk-tuk's kamelen en koeien. Zo rijden we weer door India. Het heeft flink geregend.

... ...

Het is onge­veer 6 uur rijden naar Harid­war (230 kilome­ter ten noord oosten van Delhi kaart . Om 3 uur ´s middags komen we aan. Haridwar ligt aan de Ganges, op het punt waar de Ganges vanuit de bergen van de Hima­laya de vlakte instroomt.

... ...

Haridwar ofwel 'de poort naar de Goden' is een van de zeven heiligste plaatsen volgens de Hindoe mytho­logie. De restaurants in Haridwar zijn allemaal vegetarisch. Er zijn hier véél pelgrims!

Ons hotel Hari Haveli Ganga is een erg fraai hotel. Aan de Ganges! We hebben een ge­weldige kamer met platje en uitzicht op de rivier waar we de mensen rituele baden zien nemen. We worden in het hotel verwelkomt met kralenkettingen.

... ...

Nadat de kof­fers op de kamer neerge­zet zijn gaan we snel een wandeling maken door het authentieke plaatsje. Langs de Ganges zijn veel bazarstraten, waar allerlei religieuze artikelen (o.a. beeldjes van heilige stenen uit de rivier) en ook handwerk worden verkocht en daar kopen we wat van voor ons India altaartje thuis.

...

Bij de rivier staan veel men­sen in en bij het water. Aan de oever hangen touwen omdat de stroming zo sterk is. Je zou gemakkelijk in de stroming weggevoerd kunnen geworden, en we begrijpen dat dat ook wel eens gebeurd is. We lopen de rest van de middag rond in de stad. Aardige mensen, veel heilige mannen (sadu's).

...

Iedere avond rond 7 uur gaan duizen­den gelovigen naar Hari-ki Pairi aan de oever van de Ganges ten noor­den van het centrum van de stad. Ook wij gaan er heen. Dit is de legenda­ri­sche plek waar tijdens het karnen van de oceanen een druppel nectar uit de hemel zou zijn gevallen en waar de voet­af­druk van Vishnu in steen is achter­ge­bleven. De gelovi­gen vereren de heilige rivier door offerandes; bloe­metjes en lampjes op het water te laten drijven Ook wij laten een bloemenoffer in de Ganges `los`.

Er is zang , muziek en er is veel vuur. Een priester doet een soort prevel gebed met ons en we krijgen de beken­de rode stip op het voor­hoofd. Ingrid vergeet de stip en wrijft vanwege de warmte over haar voorhoofd. Dat had ze niet moeten doen; ze ziet er kennelijk dusdanig uit dat de priester meent met een hele gore lap haar voorhoofd weer helemaal schoon te moeten vegen. Verder dan met onze voeten gaan we de Ganges niet in maar het is een indrukwekkende erva­ring.

... ...

Later, op weg naar het hotel is het nog erg druk op straat, er blijken nog veel winkeltjes open te zijn. Op een gegeven moment rent een stier los door de smalle hoofdstraat. Dat is duidelijk niet de bedoe­ling.

...

Iedereen deinst opzij en er valt diverse koopwaar van de kraampjes op de grond. Uiteindelijk loopt het alle­maal goed af. Terug in het hotel genieten we van een lekkere maaltijd. Soep met lemon en koriander zouden we niet bedenken maar het is erg smakelijk, en spinazie met champignons. Tot slot nemen we op onze zo fraaie kamer een eerste slokje - hier verboden - Aldi wijn. Wat een over­donderend begin van onze reis! Nog geen 24 uur op pad en al zoveel meegemaakt in een totaal andere wereld als waar we vandaan komen. Geweldig!

Dag 3 - vrijdag 3 juni

Om 8 uur kijken we even beneden aan de ghat van het hotel. Daar wordt vanuit het hotel door een priester een privé puja gehouden. Om half 9 vertrekken we na een goed ontbijt. Het is een erg lange reisdag vandaag!

...

Een kleine weg door de heu­vels, met veel kuilen. Erg kronkelig, maar het wordt ook wel steeds mooier. We stoppen maar 1 keer onder­weg. Op de heuvels een mozaïek van huisjes. Er is veel te zien. Koeien, stieren, apen, honden en geiten, en alles loopt los. Pas tegen half 7 komen we aan in Shimla ( kaart). Shimla had in de koloniale tijd de rol van zomerhoofdstad van Brits-Indië. Het is ook de hoofd­stad van Himachal Pradesh.

Vanwege het late tijdstip dat we aankomen zullen we niet veel van deze plaats kunnen zien. Jammer! Dat is niet goed georganiseerd!. Hotel Springfields is van buiten niet opvallend, maar van binnen is het ronduit ver­rassend! Mooie oude houten vloeren. We hebben een enorme kamer met een gróót bed, een flinke zithoek en een grote badkamer. Apen in de tuin, ook op ons balkon. Hier is het een stuk koeler.

Dag 4- zaterdag 5 juni

Weer schitterend weertje vandaag! Na het ontbijt vertrekken we rond half 9. Het is weer een lange reisdag met een mooie rit over de heuvels. We zien veel apen, groot en klein. Het is flink druk op de weg. We zien ook veel wrakken langs de kant van de weg. Daar zijn ook veel vracht­wagens bij.

Om 16.00 uur komen aan in Dharamsala, en rijden door tot Mac Leod Ganj ( kaart). McLeod Ganj ligt boven Dharamsala in de bergen en is bekend als toevluchtsoord voor Tenzin Gyatso, de uit Tibet verbannen 14-de Dalai Lama die er zijn residentie heeft.

...

Het is een druk plaatsje. Met de auto rijden we door de nauwe hoofdstraat naar ons hotel: het Chonor House. Het hotel kijkt uit over de tempel en het klooster van de Dalai Lama en ligt net achter de hoofdstraat. Het is een heel bijzonder hotel. Veel Tibe­taanse schilderingen; ieder kamer heeft een ander thema. De mensen van ons hotel zijn ook Tibetaans.

Onze kamer is ook erg groot en we hebben een riant balkon. In onze kamer "de Amdo" kamer zijn de wan­den beschilderd met thema's uit de Amdo streek in het noordoosten van Tibet. We krijgen wederom bezoek van apen. Dit maal erg butale. Jan geeft ze tegen beter weten in een engels Mc. Vitie koekje, en die gaat er goed in! Eén aap stond al met 1 poot in onze kamer. Maar niet doen dus, want als hij er bij voorbeeld met ons mobiel­tje vandoor gaat is het minder geslaagd.

We leggen onze spullen op de kamer en we gaan het stadje in. Het is één hele lange straat met heel veel verschillende winkeltjes en stalletjes. We kopen nogal wat spulletjes; Luilekkerland hier! We hebben na het ont­bijt alleen nog maar 2 bis­cuitjes gegeten dus we genieten ergens van cappuc­cino met cake. Heerlijk rondlopen tot een uurtje of 7, waarna we op ons balkon genieten van een glas wijn. Later op het terras buiten schotelt men ons een smaakvolle Tibetaanse maaltijd voor. Heerlijk temperatuurtje! Jan heeft lamsvlees met knoflook brood en Ingrid gebakken aardappeltjes, spinazie, sperzie­bonen en een lekkere cappuccino toe.

Dag 5 - zondag 5 juni

...

Op tijd de wekker gezet. Om 10 uur zouden we naar de residentie van de Dalai Lama gaan, maar die blijkt op zon­dag dicht. Nou ja, hij was toch niet zelf in het land. Daarom gaan we om 8 uur naar een gebedsdienst in de tempel op de hoek. Verrassend! Veel mon­ni­ken, veel Tibetanen, veel gebeds­molens. We brengen er een uur door en genieten van alles wat we zien en horen.

We ontbijten smakelijk en uitgebreid in het hotel. Dan koffie op ons balkon en dan een wandeling naar een hindoe plaatsje Bhagsunath even buiten Mac Leod Ganj. Het is erg druk op de weg, misschien omdat het een vrije dag is? Een giga herrie en een aaneenschakeling van getoeter. De weg naar het dorpje is één grote file!

We drinken lassi en eten een pannenkoek op een dakterras. Zitten daar heer­lijk en hebben prachtig zicht op een aantal roofvogels die rond­cirkelen speurend naar prooi!

We hebben gehoord dat in Bhagsunath een bassin voor hindoes moet zijn, maar het blijkt niet veel meer te zijn dan een zwembad waar alleen mannen in plonsen. Volwas­senen met zwem­band­jes om.

... ...

De vrouwen zitten allemaal aan de kant. Niet een erg spannend plaatsje. We lopen terug langs allerlei stalletjes met prullaria. We houden pauze op de kamer. Er zijn weer apen op ons balkon. Maar als we nog wat geven en Ingrid met haar toestel klaar zit gaan ze weg en uren later ligt het koekje er nog.

Half 5 nog even naar de tempel waar we net te laat blijken te zijn voor de dienst, maar ook zonder dienst is er genoeg te zien. Een omge­ving die diepe indruk maakt met al die devote, prevelende en mediterende monniken en pelgrims.We maken nog een laatste wandeling door de hoofd­straat, drinken een cappuc­cino en genieten van de bonte stoet mensen die langs komen. Bijna alleen maar Tibetanen hier. Veel oude mensen lopen met gebeds­molens op straat. ... Terug bij het hotel vallen er een paar spatjes regen en we horen onweer. We eten weer in het hotel. Iets minder smaakvol dan de vorige avond; één en ander was op. Ook valt de elektriciteit uit, maar, we krijgen romantisch kaarslicht!

Uiteindelijk gaan we naar de kamer. In het donker. Om de traptree staat een kaarsje. Dat ziet er leuk uit! Al gauw is er weer elektriciteit en sluiten we de dag af met ons wijntje. We hebben een heerlijke tijd gehad in Mac Leod Ganj en de geschie­de­nis van Tibet, de Tibetaan­se vluchtelingen en de Dalai Lama heeft hier voor ons toch weer meer diepgang gekregen.

Dag 6 - maandag 6 juni

Half 9 vertrek vanuit Mac Leod Ganj. We rijden over heuvels en bergen. In de verte zien we sneeuw. Veel mooie verschillende bomen. Onderweg zouden we nog een bezoek brengen aan een oude heilige mandir in Bajnath en het Norbulinka Institute in Sidhpur, een replica van het Dalai Lama paleis in Tibet, maar dat is er niet van gekomen. Jan heeft gemerkt dat meneer Singh - onze chauffeur - gaat zingen als hij verkeerd rijdt, en ....... ; hij zingt vandaag heel regel­matig.

...

Wel stoppen we nog bij een oude tempel met een hele fraaie nandi. We krijgen een sms je van de zus van Ingrid; Bettie. Zij rijdt met haar man op dat moment ook haar­speldbochten, maar dan in Indonesië. De wereld is klein en de com­muni­catie gaat snel! We zien kuddes geiten en koeien, mensen die over de rails lopen, zelf als het over een brug is, waarbij we ons afvragen waar zo iemand heen gaat als er een trein aankomt! Hij zou echt als een rat in de val zitten!

Rond half 3 zijn we bij het hotel aan het meer van Rewalsar ( kaart). Helaas, en dat is nog niet vaak gebeurd zolang we met Namasté reizen, loopt ons verblijf in Rewalsar uit op een deceptie. Het beloofde hotel Lotus Lake blijkt een vieze rom­melige bouwval. We zijn de receptie al 2x voorbij gelopen vóór we sowieso door hebben dat er een receptie is. De dame van de receptie annex eetzaal begrijpt niet wat we komen doen; het is toch niet besproken? Ook de voucher lijkt ze niet te be­grijpen. Uiteindelijk wordt meneer Singh erbij gehaald en mogen we blijven.

De ons door Namasté; voorgehouden Deluxe View Room met prachtig uitzicht blijkt niet te bestaan. We krijgen een hok drie hoog achter met een blind raam toegewezen. Het bed is nog niet opgemaakt en alles is goor smoezelig en bevlekt. Er is geen water dus door­trek­ken kan niet; laat staan douchen en de elektriciteit valt steeds uit, maar ja er is toch maar één peertje bungelend aan een draadje uit een loszittend stop­contact en we hebben gelukkig een zaklantaarn. Brrrrr. ... ...We maken er maar het beste van en gaan dus heel snel naar bui­ten voor een om­metje rondom het meer. Dat is leuk! Kloosters en tempeltjes en niet te verge­ten; veel apen!

Het is flink heet! Bij de oever van het meer drommen veel vissen samen. Meervallen. We voeren ze; altijd leuk! Mooie grote nandi's, stieren. Héél veel Tibetaanse gebeds­vlaggetjes. Veel monniken en andere mensen lopen rond met gebedsmolens. De monniken lijken hier vrij werelds. Ze hebben allemaal wel een fraai horloge om, en gaan veel om met "gewone" mensen.

We bezoeken een Sikh tempel. Erg vriendelijke gastvrije mensen. We moeten wel een hoofddeksel op. De vrouwen lachen om Jan die er met een of ander daar gekre­gen lapje op zijn hoofd niet uitziet. We zetten, op hun verzoek, nog een paar men­sen op de foto. ... ...

Plots klinkt er gedonder van onweer. De wind doet de vlaggetjes hard wap­peren. In een Tibetaans eettentje eten we frietjes en een pannenkoek. De regen barst in alle hevigheid los, zelfs met hagel! We zitten in ons restaurantje hoog en droog op een balkon onder golfplaat. Wat een geluid! Koeien houden ook niet van regen. Ze proberen een winkeltje in te lopen om te schuilen, maar dat wordt niet gewaardeerd.

Terug op onze kamer worden we gebeld door Namasté. De bergpassen van Manali naar Leh zijn wel open, maar er zou geen onderdak zijn voor onderweg. Het is te lang om in 1 keer te rijden dus dat is balen! Alle plannen zijn nu onduidelijk. Wel of niet naar Manali of liever rechtstreeks naar Amritswar en dan via Delhi vliegen naar Leh! Gezeten op een vies bed, in het donker had Namasté met deze onheilsboodschap niet op een ongelukkiger moment kunnen bellen!

Dag 7- dinsdag 7 juni

Vertrek naar Manali ( kaart). Het is niet erg hier weer weg te gaan. Er is geen water, maar de dame van de receptie is alleen maar bang dat er een kraan nog open staat voor als het water er weer is. We hadden begrepen dat we nog bij meditatie-grotten zouden stoppen, maar meneer Singh ging weer zingen en de juiste afslag was daarom al snel weer gepasseerd.

­

Een mooie weg door de heuvels brengt ons naar Manali. Onderweg worden we nog gebeld door het Indiase reis agentschap. Vervelend, maar uiteindelijk rijden we toch naar Manali. Het indiase reisbureau heeft geregeld dat we vanuit Manali in 12-14 uur naar Amritswar rijden en dan vliegen naar Delhi om vandaar weer te vliegen naar Leh. Mijl op 7 dus.

In het hotel in Manali (Dragon Guesthouse ) worden we gelukkig wel heel vriendelijk ontvangen. We schrijven ons in bij de recep­tie en daar horen we dat zij vanuit het hotel wel een auto met chauffeur kunnen regelen om de passen over te gaan. ...

Met een 4 wheel drive. Geweldig! Heel veel gedoe weer en veel gebel, maar uiteindelijk is de kogel door de kerk; we gaan tóch de pas over, met 1 hotelover­nach­ting en 1 tent overnachting. Gewoon via Namasté. Daar zijn we wel heel blij mee, want de bergen met de sneeuwkoppen lachen ons toe en zien er geweldig uit! Maar eerst nog 2 dagen Manali.

Manali is een leuk stadje. Ons hotel is in oud Manali. Het is één groot hippie gebeuren, wat ons sterk doet denken aan ons Vondelpark in de jaren 60/70. De helft van de vooral jonge toeristen is Israeli. Er wordt hier flink geblowd! Zelfs de rokken die we hier zien zijn dezelfde als die welke Ingrid in de hip­pie­tijd droeg. De mensen hebben het gezellig met elkaar, de sfeer is goed en regelmatig klinkt er gitaar­muzziek. Veel koffie en eet tentjes. In Manali worden ook veel massages gegeven. Aan het eind van de dag nemen we allebei een (meer dan) 2 uur durende massage. Heerlijk! Deep tissue massage heet het hier. Nou, er wordt flink geknepen, maar wel erg lekker!

We eten bij Little Italy. Ook hier heel veel Israëli's. Wij hebben tot nu toe nog geen enkele andere Nederlander gezien, en dat is wel uniek! Alles loopt weer super. Wat zijn we blij dat we over de Manali - Leh Highway zullen gaan!!!

Dag 8 - woensdag 8 juni

Voor het eerst de wekker niet gezet. Lekker rustig ontbeten en vervol­gens nog op het balkon koffie laten brengen en genoten van het uit­zicht. Wat getekend en gelezen.

... ...

Later naar het nieuw­ere deel van Manali gelopen. We zien veel; een man die als een ouderwetse kwakzalver bezig is om in een enorme pan allerlei brouwseltjes met vage ingrediënten te maken. Hij heeft veel bekijks! Lekker geshopt en pancakes en lassi verorbert in een roof top restaurant.

We zien ook een man ergens op de stoep op de grond liggen; een dutje doen. Ik denk nog; hij zal het wel warm hebben, maar nee hoor, hij legt nog een flink stuk plastic over zich heen en doet een dikke muts op. En niemand die er vreemd van opkijkt; iedereen loopt netjes langs hem heen. We zien ook een sadu met een zware ijzeren ketting met groot slot op zijn kruis.

... ...

Uiteindelijk laten we ons met een tuk tuk terug brengen tot bovenin, in het oudste deel van Manali. Wat is het hier leuk! Mooie oude huizen, fraai uitgedoste mensen. Echt erg leuk! We lopen er wat rond en kopen bij een soort coöperatie een sjaal. Ze spinnen de wol zelf en weven mooie sjaals.

Dan gaan we richting kamer. We spreken een massage af en drinken met meneer Singh thee; hij gaat morgen­ochtend terug naar Delhi. We hebben een mail van Namasté dat de agent om 6 uur vanavond met ons zal regelen hoe we het de vol­gen­de morgen gaan doen.

De massage is weer heerlijk. Ingrid krijgt massage van een meisje van 25 uit Kerala. Ze doet het erg goed. Ze is het hele toeristen seizoen van huis, en mist haar familie. Moeilijk hoor!

... ...

We eten weer bij de Italiaan. Achter het restau­rant is een soort studentenhuis.

De jongeren lopen af en aan. Rasta haren, harembroeken. Soms denk we zo Donovan, of de Mama´s en papa´s of Santana te zullen horen. Maar nee. Wel geregeld Bob Marley.