TravelByPhoto.nl












...

Reisverslag Bali - Sumba - Flores
deel 4: Komodo & Bali(slot)


Voor bij het reisverslag 

Als u bij het lezen een foto aanklikt dan wordt deze ver­groot. De foto′s kunnen ver­volgens achter elkaar als dia­show bekeken worden. Als u een link, bij voor­beeld: Namasté; aanklikt dan wordt deze geopend. Wanneer ver­wezen wordt naar de kaart van Indonesië, dan kan deze opge­roe­pen wor­den door de link: kaart van Bali aan te klikken. kaart van Indonesië aan te klik­ken.

Deel 4: Komodo & Bali (slot)

Dag 20:  woensdag 16 september

We gaan varen vandaag! Na een puik ontbijt in ons prima eco hotel worden we opge­haald en naar de haven ge­bracht. Een levendige haven, met veel boten; Labuan Bajo kaart van Floris.

We ontmoeten onze locale gids. Hij neemt ons mee naar een klein geel bootje. Wanneer we aan boord ge­gaan zijn worden we naar een grotere boot gevaren. Onze boot ziet er goed uit! Een echte houten boot, leuk! Achter op het dek is een soort zithoek waar ook gegeten wordt. We heb­ben onze eigen 2 persoonshut. De hut zelf is niet veel groter dan het bed maar er is daarnaast ook een klein badkamertje met een douche erbij. Op het boven­dek staan 2 grote zitzak­ban­ken en nog een niveau hoger staan 2 riante ligbedden. Dat ziet er heel goed uit! We in­stal­leren ons op de bedden en genieten van het uit de haven varen, de zee op. Er zijn para­sols boven ons hoofd gespannen

... ...

We krij­gen kof­fie en water; hele­maal goed! Het zijn grap­pige boten hier. Heel anders dan bij ons. Heerlijk varen zo, met het windje erbij. Overal om ons heen eilandjes, soms wel héél erg mini. We krijgen een lunch op het achterdek geserveerd. Mie, sala­de, saté, water­me­loen. Het ziet er allemaal heel smakelijk uit en zo smaakt het ook!.

Wij zijn de enige passagiers aan boord. De vrouw van de kapitein en hun kind zijn ook boord.

We maken een stop bij Pantai Merah een eiland dat bekend staat om zijn wonderbaarlijk mooie koraalrif. Met het klei­ne bootje worden we naar een strandje gebracht om heerlijk te zwemmen en te snorkelen. Het is hier wel erg ondiep. Je moet uitkijken dat je niet met je buik over het gekartelde koraal raspt. Of dat je met je flippers van alles stuk maakt als je even niet goed oplet waar je je voeten neerzet. Het water is weer heerlijk van tempera­tuur en de onderwater­wereld ongelofelijk mooi.

... ...

Voldaan van het zwem­men keren we terug naar de boot. We varen verder naar Rinca (kaart van Floris), het eiland waar we de Komodovaranen; de drie meter lange, prehis­torische "monsters" waar­van de westerse wereld het bestaan tot 1911 niet kende, zullen zien. Er staat hier trouwens ook een waarschu­wingsbord voor krokodillen .

...

Als we op het eiland aanko­men kopen we kaartjes voor het natuurpark en lopen met een gids van het park rond. Tot een paar jaar geleden waren er zogenaamde ‘fee­dings” waarbij de varanen werden gevoed. Hoewel dat een spectaculair gezicht was had het tot gevolg dat de varanen niet meer hoefden te jagen. Daarom is men ermee opgehouden. De varanen blij­ven echter wel steeds naar deze plek terugkomen dus de kans op een ontmoeting is groot.

... ...

En dat klop, al gauw zien we de eerste varaan. Er zijn er hier 2000 op het eiland dat ongeveer 22 km bij 8 km groot is. Een jonge varaan rent om ons heen; best snel en duidelijk erg levens­lustig!.

Een groep van 3 oude vara­nen ligt bij elkaar. Ze kijken wat lui en lod­derig uit hun ogen, maar zien er toch nog gevaarlijk genoeg uit met hun bijzondere ogen en gesple­ten slangen-tongen die steeds in en uit hun bek te voorschijn komen. Ze hebben een hele dikke buik. Niet gek, we horen dat ze gisteren een hert verorberd hebben!

... ...

Daarna spotten we in het bos een vrouw­tjes varaan die haar kuil met eieren bewaakt. De vrouwtjes die hun nest bewaken zijn het gevaar­lijkst; daar moet je het meest voor opletten. Ze kunnen heel agressief zijn. Als ze haar bek opendoet zien we slierten giftig slijm.

Het dodelijke speeksel waar deze varanen zo berucht om zijn bevat meer dan 50 gif­tige bacterie soorten. De va­ranen bijten hun prooi en wachten geduldig af tot het gif zijn werk gedaan heeft. Een prooidier gaat er gega­randeerd aan dood. Als een mens gebeten wordt moet ie zo snel mogelijk naar Bali vervoerd worden; er is 24 uur de tijd voor antigif. Het anti­gif kan niet op Floris bewaard worden omdat daar de elektriciteit niet gegaran­deerd is, en dus de goede bewaartemperatuur niet gewaarborgd kan worden.

... ...

Een vrouw­tjes varaan maakt ver­schil­lende kuilen voor haar eieren. De echte legkuil met de eieren en een paar valse kuilen, om verwarring te stichten. 20 procent van de eieren komt maar uit. Het vrouwtje bewaakt de kuil tot na de regentijd. In de regen­tijd worden de sporen door het water uitgewist en zou het nest veilig moeten zijn.

Een gemiddelde volwassen varaan is ongeveer 3 meter. De varanen eten vooral buf­fels, apen en herten ..... maar mensen lusten ze ook wel. Het blijft dus oppassen gebla­zen. Het dorp op het eiland heeft sinds een jaar of 5 een omheining, omdat het toch nog wel eens mis ging .

Komodo varanen worden ongeveer 40 tot 50 jaar oud. Soms eten ze (kleine) soort­genoten op. Het is een heel speciale belevenis om zo tus­sen deze imposante mythi­sche dieren te lopen ook al weet je natuur­lijk ook dat de vrije natuur door de mensen een handje geholpen wordt zodat de varaan niet alleen beschermd is maar zich ook aan de bezoe­ker /toeristen als attractie toont.

... ...

We zien nog meer varanen bij het water en nog veel meer andere wilde dieren; vrolijke baardaapjes, herten en in de verte visarenden.

Als we uiteindelijk weer ver­trekken varen we een stuk verder totdat we tegen zons­ondergang aanleggen aan de lange steiger van een kleur­rijk moslim vissersdorp. Het is een leuk klein dorpje, maar erg primitief. De rode avond­lucht is bijzonder fraai.

We varen weer een stuk ver­der en komen aan aan bij een dicht bebost mangrove-ei­land. We laten vlak voor de kustlijn ons anker zakken.

Op het mangroven eiland zijn veel giftige slangen maar vooral heel veel flying foxes (vleermuizen). Ze slapen met duizenden en duizen­den op het eiland en om 18.15 is het zo ver. Dan vliegen de vleer­muizen massaal uit. Ongelofelijk! Een kwartier lang durende uitstroom van duizenden vleermuizen in het avondlucht. Ze gaan fruit zoeken op het vasteland en zullen ongeveer 12 uur weg­blijven om vervolgens weer terug te keren. Een heel bijzonder schouwspel om te zien!

... ...

Als alle vleer­muizen onder­weg zijn tuffen wij door naar een ankerplek voor de nacht. We gaan voor anker vlak bij het eer­der bezochte vissers­dorp. Er is een heel smakelijk diner voor ons klaar­gemaakt.

Na het diner zitten we nog een hele poos op het achter­dek na te praten. Dan duiken we onze kooi in. Gelukkig is er airco, dat scheelt zeker, maar om 11 uur gaat de aggregaat uit en dus ook de airco, dat is jammer want onze aanvankelijk koele hut wordt al heel snel heel warm. Toch slapen we redelijk.

Dag 21: donderdag 17 september

Als steeds deze vakantie worden we ook nu weer wakker met een stra­lend zonnetje. In de 3 weken dat we nu onderweg zijn hebben we nog geen regendruppel gehad! Heerlijk.

...

We hebben nog een mooie dag op het water voor de boeg. Oorspronkelijk was er een misverstand met de kapitein die dacht dat hij ons vroeg in de ochtend al kon dumpen, maar daar zat hij toch naast. Na enige strenge blikken van Jan-Arend en nadat wij ons reispro­gram­ma meerdere malen voor zijn neus gehouden hadden, gaat hij overstag. De vaart naar een tweede varaneneiland (Komodo; wel in het pro­gram­ma) zit er niet meer in (vinden wij niet erg) maar dat wordt goedgemaakt met wat extra zwem en snorkel­stops. Lekker vooruit­zicht!

... ...

We ontbij­ten op het achter­dek. We krijgen een soort tosti achtig iets, met allerlei gekleurde hagelslag er door­heen. Bijzondere kombina­ties!

Na het ontbijt gaan we varen. We varen naar een eerste eiland toe waar we aan land gezet worden op een parelwit verlaten strandje . De kapi­tein en vrouw en kind gaan ook van boord. Heerlijk ge­zwommen, ge­snorkeld en geluierd in de zon. Krijg we nooit genoeg van! Een echte bounty eiland ervaring.

We keren terug naar de grote boot en varen verder. Opeens herrie - lawaai - hysterisch schreeuwen - huilen. Vooral van moeder en kind. Wij zit­ten op het voordek en kun­nen niet zien wat er gebeurt.

... ...

De bemanning loopt ner­veus over het dek. Het heftige gekrijs duurt ze­ker 20 mi­nu­ten. Heel akelig! Onze gids komt naar ons toe. Wij dachten dat iemand misschien erg geval­len was of zo, maar nee dus. "Family matters" zegt onze gids. De kapitein heeft een heftige ruzie met zijn vrouw. De gids voelt zich erg opge­laten en vindt het terecht erg onprofessionee gedragl van de ka­pi­tein.

Als er even later weer gegil klinkt gaat de gids er weer heen en blijft hij er bij. De andere bootjongens kijken ook heel benauwd en een beetje beschaamd. De brul­lende kapitein heeft het schip inmiddels stil gelegd. Heel naar allemaal.

... ...

Uiteindelijk varen we weer door, naar een ander strandje waar we - op een vriendelijke manier gedumpt - worden zodat op de boot orde op zaken gesteld kan worden.

Ook deze stop is weer heer­lijk. Lekker water, heel veel vissen. Eén heel klein visje zwemt steeds heel bewust tegen onze benen aan alsof hij de aanval kiest. Gek en irritant gevoel. Brutale visjes hier! Vanaf het strand­je zien we dat de vrouw en het kind van de kapitein van boord gaan in het kleine bootje en op Flores worden afgezet.We zien een paar keer een grote school vissen met z'n allen te gelijk en in volle vaart uit het water springen en over het watersheren. Fantastisch om te zien! Wat een heerlijk strandje weer! Ondanks ons smeren en het shirt aan­hou­den verkleuren we weer aar­dig in de zon!

... ...

Daarna keren we voor de laat­ste keer terug aan boord en wordt onze laatste lunch hier in elkaar geflanst.

Wat zijn eerder dan volgens programma had gemoeten weer in de haven; ongeveer 13.30 uur, maar het waren twee geweldige dagen. Voldaan gaan we naar onze kamer en relaxen nog even op ons balkon en bij het zwembad. Even contact­mo­mentje met thuis. 's Avonds een heerlijk diner in het hotel.

Bali - Dag 22: vrijdag 18 september

Vroeg op, 6 uur ontbijt, 6.45 vertrek. Weg van dit lekkere hotel, op naar het vliegveld. Vandaag verlaten we Flores en keren terug naar Bali waar we nog een volle week zullen hebben.

We zijn er keurig op tijd op het nieuwe vliegveld van Labuan Bajo. Het is er erg modern. Half 9 zouden we de lucht ingaan maar om de een of onverklaarbare reden is er een fikse vertraging. Irritant, maar voor anderen, die aan­sluitende vluchten elders hebben, is het vervelender dan voor ons! Veel nerveuze mensen om ons heen. Uiteindelijk ver­trekken we 2 uur later dan gepland. Het vliegtuig zit helemaal vol. Het is een goede vlucht.

... ...

At the airport of Denpasar Bali (kaart van Bali) we are welcomed by a driver who has waited patiently till we came allthough he wondered where we stayed. He didn't know about the delay because the flight numbers were also all changed. It is a friendly driver. We have a safe drive to Ubud but it is very busy on the road; trafic jams!

In a beautiful green area just outside the village of Ubud (Map of Bali), but within walking distance of several attractions we stay in the Greenfield hotel. We have a beautiful spacious room, with a luxurious bathroom and a very large balcony with even a kitchenette on it so we can also make coffee and tea.

... ...

But the best part is the view! We have directl view on the rice fields. People are busy to plant rice. Really very beautiful, and there's even Wi-Fi in the room! The hotel has a free shuttle service to the city center and back that we can use. But we like to walk. It is not a difficult walk and not too long. On the way there is plenty to see.

We go to the city center. What a chaos and bustle! Where do all these people come from? It looks as if all the tourists of Bali are here. More tourists here than we saw in 3 weeks! Many inviting shops and nice catering establishments. We buy some souvenirs and Ingrid orders a pair of beautiful custom-made tops at a sewing workshop. To buy custom-made clothes here is very attractive, well done; not expensive and the use of beautiful special fabrics!

...

We have a tasty diner in one of the many restaurants where the even have rosé wine. Not the best tasting rosé ever drunk, but very summery and holiday!

On the patio of our hotelroom we make coffee and have some silent moments. Delicious, our head is full of stories and impressions. We are pretty tired!

Bali - Day 24: saturday september 19,

We enjoy a good buffet breakfast after a restful night's sleep. Today we have all day to stroll through Ubud. We walk back into the city. It's warm, but it is a paradice for shopping. The whole day we visit all kinds of Toko's. Many art shops and boutiques. Beautiful sarongs, all kinds of clothing, figurines and handmade dolls for Fenna.

... ...

We visit the local market and the monkey forest of Ubud.

In the forest we take a walk The forest is inhabited by more than 600 Balinese long-tailed macaques. The monkeys are pretty tame. They are clearly used to the presence of humans. They also know, however, that they are the boss in the forest and you are the visitor. The monkeys are canine brutal. If you have food with you and it's not well hidden, you can be sure it is stolen by the monkeys.

... ...

But also other things, such as purses and cameras, sometimes fall prey to the curiosity of the monkeys. Despite all the warnings, there are always people who make it happen! Fun for the observing visitor ... a little less for the victims. Many mother monkeys with their baby.

In the forest are also a number of temples that we visit.

Not a day to write a lot about but it is a wonderful day, in which you work hard, get completely soaking wet with sweat and, at end of the day, can't get your one leg to the other!

At the end of the day Jan-Arend takes a nice massage. Excellent including scrub treatment and a plunge pool in a bath full of bushes Sandlewood.

Bali  - Day 24 - 28: Sunday - Thursday, september 20 - 24

oday we travel by car to Amed. Amed is a small fishing village on the East coast of Bali hidden in a much rougher landscape than caracteristic for the rest of Bali. The route to Amed is beautiful. Not far from Amed (Map of Bali) we have another view on a rice paddy terraces. That view never bores!

In Amed we stay in a small resort: Kembali Beach Bungalows. The hotel is managed by Dutchmen. There are only 8 small bungalow-rooms and there is a swimming pool. Not very big but big enough to cool off, and situated right behind the sea. There are comfortable relax chairs.

...

Here we will spend the last days of our holiday. Since our trip to Burma, we try to close long adventurous journey with a few days chilling out on a beach or something similar. When we are at home we have to work hard again so we have to arrive back home rested and relaxed.

Amed is very small. It is a little bit to quiet for us. We like the village to be more bustling. It is a long stretched village along the sea. There is 1 long road with a number of hotels like ours, and some eateries.

... ...

This area is known for its diving sites. There are also several diving schools.

A few metres from the beach in front of our hotel the sea slowly gets deeper. Here the dazzlingly beautiful coral reef starts. Thanks to the mystery of Amed and the involvement of the local population to protect the reef, marine life here is still very exuberant. Awesome reef stonefish and barracudas, colorful parrotfish, trumpet fish and graceful fast turtles swim around.

It is indeed very nice. Therefore we take the oportunity to make several long snorkeling trips in the waters in front of the hotel. Great that we have our own equipment.

... ...

The coral is close to the beach, so you really have to be very careful going in and out of the water. Swimming shoes are essential! The vividly painted boats contrast bright with the dark somewhat grey beaches.

Our room is a small house. Very comfortable. There is a porch for the room, there is a bathroom, and a cozy bed and good air conditioning. You can not dine in the hotel, but there are plenty small restaurants in the immediate vicinity, and they do serve a fine breakfast.

Elke vond zoeken we een ander restaurant. We lopen langs de diverse zoutpannen gevuld met in de zon schit­terende zoutkristallen. De zout­productie in Amed is weliswaar aan het afnemen, maar het is nog altijd erg belangrijk in deze regio.

... ...

Every evening we found a nice restaurant to have diner. We walk along the various salt pans filled with salt crystals that glitter in the Sun. The salt production in Amed is in decline, but it is economicly still very important for this region. We were planning to rent a bike and explore the area. On our way to Amed we saw beautiful rice terraces and villages. Renting a bike here is very easy.

Eventually we didn't hire a bike, Our trip had already yielded so many beautiful trips that doing nothing and just relax at this place actually was the perfect way to end our holiday.

Bali  - Day 29: friday september 25,

Today fwe make the transfer to the airport of Denpasar for the return flight to Amsterdam.

It was a wonderful holiday!

Jan-Arend van Boeijen and Ingrid Vogelesang